Metody geodezyjnej inwentaryzacji urządzeń podziemnych

Pomiary inwentaryzacyjne wykonywane są przez wyspecjalizowane jednostki wykonawstwa geodezyjnego.
By uprawniony geodeta mógł wykonać inwentaryzacji, niezbędna jest specjalistyczna identyfikacja urządzeń podziemnych. Podstawowa klasyfikacja urządzeń podziemnych jest następująca:
- armatura naziemna (szczegóły I klasy)
- przewody podziemne (szczegóły II klasy)
- armaturę podziemna
Wyróżnić można trzy główne metody wykonania inwentaryzacji geodezyjnej:
1.Metoda bezpośrednia ( podstawowa) – bezpośrednia inwentaryzacja przewodów na wykopie
2.Metoda pośrednia – inwentaryzacja przewodu zakrytego, gdzie posługujemy się lokalizatorami bądź wykrywaczami, którymi ustalamy miejsce położenia przewodów. Wykrywają one przewody przewodzące prąd. Na mapie oznaczane literą A.
3.Metoda branżowa – dane czerpiemy z materiałów branżowych (litera B na mapie).
Wykrywanie przewodów może się odbywać dwoma metodami, a mianowicie metodą indukcyjną oraz metodą galwaniczną.
W pomiarach metodą indukcyjną wykorzystywany jest lokalizator, który składa się z odbiornika i nadajnika. Wytwarza zmienne pole magnetyczne, które wzbudza w przewodach zmienne pole elektryczne ( metoda indukcji). Wykrywamy tylko przewody przewodzące prąd. Odległość na jaką możemy odejść od nadajnika z anteną to około 50 m. Dokładność lokalizatora jest określona na około 10 cm. Możliwe jest także określenie głębokości na jakiej ułożony jest przewód. Przy lokalizacji zaczynamy od przewodów najłatwiej wykrywalnych tj. w kolejności:
•Telekomunikacja
•Energetyka
•Ciepło
•Gaz
•Wodociągi i kanalizacja
Pomiar geodezyjny należy zacząć od odbiornika i zbliżać się do miejsca zasilania. Jeżeli przewody są wykonane z tworzyw sztucznych to układany jest drut przewodzący prąd i na podstawie jego obecności określa się położenie interesującego nas przewodu.

Metoda galwaniczna  polega na tym, że bezpośrednio do armatury podłączamy nadajnik i uziemiamy go. Głos wycisza się tam gdzie jest największa indukcja.