Zadaniem geodezji jest określenie położenia wszystkich szczegółów sytuacyjnych znajdujących się na tej powierzchni takich jak rzeki, jeziora, użytki leśne i rolne, budowle jak również naziemnych - linie energetyczne itp. oraz podziemnych – tunele, podziemne sieci uzbrojenia terenu itd. W czasie swojej pracy geodeta określa dane przestrzenne, jednocześnie ustalane są dane opisowe. Punkty sytuacyjne określane są przez geodetę w odpowiednim układzie współrzędnych.
Geodezję jako naukę dzielimy na:
- wyższą - nauka o pomiarach wykonywanych na wielkich obszarach z uwzględnieniem wpływu kulistości ziemi
- niższą - pomiary na małym obszarze bryły ziemskiej przy założeniu, że obszar ten stanowi powierzchnię płaską.
Wykorzystanie nauk geodezyjnych jest powszechne, ponieważ obejmują i wspomagają one procesy z dziedzin takich jak planowanie przestrzenne, budownictwo, architektura itd. Geodezja jest niezbędna na etapie tworzenia projektów budowlanych, planów zagospodarowania terenu, gdzie konieczne jest wykorzystanie odpowiednich podkładów mapowych oraz wykonanie pomiarów realizacyjnych.
Do jednych z najważniejszych rodzajów pomiarów są pomiary geodezyjne sytuacyjne. Ich zadaniem jest określenie kształtu, wymiarów oraz wzajemnego położenia wybranych obiektów położonych na powierzchni Ziemi. Powierzchnią odniesienia może być płaszczyzna, sfera, elipsoida obrotowa lub inna powierzchnia. Istota pomiarów sytuacyjnych polega na pomiarze pewnych wielkości geometrycznych w określonym układzie odniesienia. Podstawowym wzajemnym wyróżnikiem poszczególnych metod pomiaru jest dobór mierzonych wielkości. W praktyce największe zastosowanie ma metoda biegunowa, , która polega na pomiarze odległości oraz kątów poziomych i pionowych ze stanowiska o znanych współrzędnych. Często stosuje się także metodę pomiarów z wykorzystaniem odbiorników satelitarnych GPS.
