Odimienna metoda nauki czytania autorstwa Ireny Majchrzak

Krok pierwszy – inicjacja

Pierwszy krok wtajemniczenia w sztukę czytania autorka nazywa inicjacją, która pełni rolę wielkiego wtajemniczenia. Jak zatem odkrywa dziecko tajemnicę czytania?

Siadamy wygodnie z dzieckiem, tak by mogło śledzić ruchy naszej prawej ręki. Na poliniowanej kartce (trzeba zwrócić uwagę na fakt, że każda litera ma swoje miejsce na czterolinii) pokazujemy dziecku napisane jego imię, a ono słucha i przygląda się temu zapisowi.
 

Krok drugi – ściana pełna liter
 
Kolejne ogniwo metody to ściana pełna liter. Jest to „wizualny system dydaktyczny”, który składa się z liter alfabetu i – umieszczonych wcześniej na ścianach – wizytówek wszystkich dzieci uczestniczących w zajęciach. W tym momencie dziecko poznaje wszystkie litery alfabetu – duże i małe, pisane i drukowane, a ponadto jest na etapie, na którym doskonale zna brzmienie własnego imienia oraz swoich kolegów. Ich wymowa nie stanowi także dla niego większego problemu.
 

Krok trzeci – nazywanie świata
 
Dalszy etap nauki czytania to nazywanie świata. Światem w tym przypadku jest otoczenie rodzinnego domu lub przedszkola i wszystko, co się tam znajduje. Każda rzecz ma swoje imię lub nazwę, które można napisać i oczywiście przeczytać. W tym celu nauczyciel przygotowuje kartki z nazwami różnych przedmiotów.
 

Krok czwarty – sesje czytania
 
W dalszym etapie autorka proponuje tzw. sesje czytania jako stały i codzienny blok zajęć. Obok rzeczowników pojawiają się także inne części mowy – mała lala, miś na stole, miś, który wypadł z wózka. Dominującą formą są gry czytelnicze, polegające na przyporządkowywaniu wyrazów, a potem całych zdań lub prostych narracji, do odpowiadających im ilustracji.
 

Krok piąty – pierwsze lektury
 
Stałym i codziennym zajęciem powinno być obcowanie z książką, czyli czytanie dzieciom tekstów z literatury dziecięcej. To ogniwo procesu czytania nosi nazwę pierwsze lektury. Do spisu tych pierwszych lektur autorka proponuje włączyć dwa zbiory Opowieści sowy. Bohaterami książki są zwierzęta, wśród których najważniejsze miejsce zajmuje sowa. Lektura tej książki inspiruje do układania nowych opowiadań, zapisywania ich, rysowania, kolorowania i inscenizowania.
 

Zakończenie
 
Odimienna metoda nauki czytania należy do innowacyjnych i odważnych projektów edukacyjnych, ponieważ stawia pod znakiem zapytania dotychczasowe metody, szczególnie najpowszechniej w Polsce stosowaną – metodę analityczno-syntetyczną. Program odimienny poddaje krytyce wiele działań metodycznych, które spotyka się w innych metodach funkcjonujących na rynku edukacyjnym.
 

Dr Danuta Al-Khamisy