W pierwszej kolejności warto poprawić sposób ewidencji wydatków inwestycyjnych. Tani koszt przeprowadzenia tej operacji w połączeniu z uzyskaniem informacji o dużym potencjalne analitycznym czyni to rozwiązanie wartym uwagi.
Modyfikacje ewidencji polegają głównie na wykorzystaniu kont słownikowych. Konto słownikowe, zwane również kartotekowym, to specjalny rodzaj konta, który w odróżnieniu od tradycyjnego charakteryzuje się dużo większą elastycznością. Elastyczność ta wynika z faktu, że konto słownikowe spełnia tylko potrzeby informacyjne wewnętrzne firmy, a nie zewnętrzne. Nie podlega więc żadnym zewnętrznym ograniczeniom. Konto słownikowe działa właśnie na zasadzie słownika. Jego zawartość może i najczęściej ulega zmianom w ciągu roku zgodnie ze zmieniającymi się wymaganiami względem informacji kosztowych. Taki twór mógł powstać głównie dzięki możliwościom, jakie dają dzisiejsze nowoczesne systemy informatyczne (program finansowo-księgowe). Wykorzystanie kont słownikowych pozwoli opisywać każdy wydatek inwestycyjny za pomocą unikalnego dekretu. Rodzaj użytego słownika może być różny dla różnych firm. Standardowo jednak wydatek inwestycyjny opisuje się w aspekcie projektowym (jakiego projektu inwestycja dotyczy), w aspekcie rodzajowym (jaki rodzaj wydatku został poniesiony na inwestycję) oraz w aspekcie miejsca powstania (kto wygenerował dany wydatek).
By gromadzić użyteczne informacje na temat inwestycji należy przypisać odpowiednie słowniki do konta „Środki trwałe w budowie”