Głównie dotyczy to zmian w hierarchii. W zależności od potrzeb mogą się również pojawiać nowe funkcję. Obecnie najczęściej wymienianymi funkcjami rachunkowości w literaturze są:

* informacyjna,
* zarządcza,
* kontrolna,
* analityczna,
* planistyczno-statystyczna.

Można pokusić się o stwierdzenie, że główną funkcją rachunkowości jest funkcja informacyjna, która polega na generowaniu informacji o przedsiębiorstwie. Dopiero dostarczenie tych informacji określonym grupom użytkowników i ich wykorzystanie dla określonym celów automatycznie powołuje do życia kolejne funkcje (zarządczą, kontrolną, analityczną i planistyczno-statystyczną).

Funkcję zarządczą spełnia rachunkowość poprzez dostarczenie informacji do podejmowania decyzji w procesie zarządzania głównie przez kierownictwo podmiotu gospodarczego, ale również przez użytkowników zewnętrznych, np. inwestorów, kredytodawców.

Funkcja kontrolna związana jest z danymi zawartymi w dokumentach, sprawozdaniach finansowych i księgach rachunkowych. Dane te podlegają kontroli zarówno wewnętrznej i zewnętrznej. Ta pierwsza organizowana przez kierownictwo służy zapewnieniu uporządkowanego prowadzenia działalności gospodarczej i realizacji decyzji kierownictwa jednostki. Ważnym aspektem kontroli wewnętrznej jest ochrona mienia przed kradzieżą i zniszczeniem.

Funkcja analityczna sprowadza się do interpretacji przez dodatkowe czynności obrachunkowe i analityczne danych liczbowych dostarczonych przez rachunkowość. Przede wszystkim mowa tutaj o sporządzaniu sprawozdań finansowych, które poprzez analizę finansową zostają ocenione, przez co powstają informację o sytuacji majątkowej, finansowej, rentowności i przepływów środków pieniężnych w jednostce gospodarczej.

Funkcja planistyczno- statystyczna dotyczy z jednej strony wykorzystanie danych pochodzących z ksiąg rachunkowych i sprawozdań finansowych do planowania rozwoju firmy. Z drugiej dotyczy dostarczania tych danych w formie sprawozdań do jednostek zewnętrznych (organów statystycznych), które wykorzystują je nie do ocen pojedynczych podmiotów, ale całych ich zbiorowości.