W sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych komornik pobiera od dłużnika opłatę w wysokości 15% wartości wyegzekwowanych kwot (ale nie mniej niż 1/10 i nie więcej niż trzydziestokrotność przeciętnego wynagrodzenia). Obniżoną do 8% opłatę (ale nie mniej 1/10 i nie więcej niż dziesięciokrotność przeciętnego wynagrodzenia) komornik pobiera w przypadku egzekucji z rachunku bankowego i wynagrodzenia za pracę. W obu przypadkach komornik ściąga opłatę od dłużnika proporcjonalnie do wysokości wyegzekwowanych kwot. Wynika to z art. 49 ust. 1 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2006 r. nr 167, poz. 1191 ze zm.).
W czerwcu br. wejdą w życie korzystne dla dłużników zmiany dotyczące opłat egzekucyjnych. Wprowadza je ustawa z dnia 12 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji. Po zmianach, obniżona do 8% opłata egzekucyjna będzie miała zastosowanie również przy egzekucji ze świadczenia z ubezpieczenia społecznego, świadczeń wypłacanych na podstawie przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, zasiłku dla bezrobotnych, dodatku aktywizacyjnego, stypendium oraz dodatku szkoleniowego. Możliwe też będzie złożenie w sądzie wniosku o obniżenie naliczonej przez komornika opłaty. Sąd uwzględniając w szczególności nakład pracy komornika lub sytuację majątkową wnioskodawcy oraz wysokość jego dochodów, będzie mógł obniżyć wysokość opłat egzekucyjnych.
Podatek dochodowy stanowi jedno z kluczowych źródeł dochodów budżetowych państwa, umożliwiając finansowanie podstawowych funkcji publicznych, takich jak ochrona zdrowia, edukacja, infrastruktura czy system zabezpieczeń społecznych. Jest to świadczenie pieniężne o charakterze przymusowym, bezzwrotnym oraz nieodpłatnym, nakładane przez państwo na osoby fizyczne oraz osoby prawne, uzależnione od osiąganego przez nie dochodu.
