Na pewno masz znajomych lekarzy, stomatologów, weterynarzy, którzy prowadzą swoje mini firmy, a z fiskusem rozliczają się za pomocą karty podatkowej. Pytałeś kiedyś może ich dlaczego akurat taką formę wybrali w rozliczeniach z urzędem skarbowym? Co zwykle odpowiadali? Założę się, że w większości przypadków zwracali uwagę na prostotę tej formy opodatkowania. Nie trzeba bowiem co miesiąc rozliczać się z urzędem skarbowym, wypełniać zagmatwanych deklaracji, rejestrować (lub przekazywać doradcy podatkowemu) faktur, rachunków, martwić się co można wrzucić w koszty, a czego nie wolno – wystarczy tylko co miesiąc przelewać na rachunek bankowy swojego urzędu skarbowego z góry ustaloną, stałą kwotę podatku i raz w roku wypełnić specjalnie przygotowanego dla „kartowiczów” PIT-a. W dalszej części tekstu powiem ci, jakie dokładnie masz obowiązki i jak je wypełnić.
Ale teraz musimy zadać sobie zasadnicze pytanie – czy każdemu lekarzowi opłaca się rozliczać z fiskusem za pomocą karty podatkowej?
Otóż, nie. Nie każdemu. Na pewno z takiej formy opodatkowania powinni skorzystać ci, którzy mają wysokie przychody, ale niskie koszty prowadzenia działalności gospodarczej. Jeśli np. pracujesz tylko na kontraktach albo na kontraktach i umowie o pracę i twoje miesięczne przychody przekraczają 20 tys. zł, a koszty związane z wykonywaniem swoich obowiązków ograniczają się do wydatków na paliwo, telefon, ubrania służbowe, książki medyczne, udział w szkoleniach, konferencjach związanych z prowadzoną działalnością – czyli średnio miesięcznie zamykają się w 1 tys. zł – to na pewno karta podatkowa będzie dla Ciebie najlepszym rozwiązaniem. Będziesz bowiem płacił stałą kwotę podatku w wysokości 1512 zł miesięcznie. W przypadku wybrania formy opodatkowania wg skali, przy tych zarobkach (240 tys. rocznie), przeskoczyłbyś na wyższą skalę podatkową – 32% dochodu i choć odliczyłbyś poniesione koszty od przychodu (20 tys. zł x 12 minus 1 tys. zł x 12), zapłaciłbyś podatek w wysokości prawie 50 tys. rocznie, czyli ponad 4 tys. miesięcznie. Rozwiązaniem byłoby skorzystanie z podatku liniowego, którego skala jest stała i wynosi 19% od wysokości dochodu. W tym przypadku zapłaciłbyś miesięcznie ok. 3,5 tys. podatku, ale trzeba tutaj pamiętać, że stracisz wszystkie ulgi (np. na dzieci) i możliwość rozliczania się z małżonkiem, który w przypadku niskich zarobków mógłby ograniczyć Twoje daniny.
Masz koszty - nie korzystaj z karty
Z karty podatkowej nie powinni korzystać lekarze, osiągający przychody poniżej 8 tys. zł miesięcznie. Przy takich zarobkach po odliczeniu kosztów (nawet tych niskich – 1 tys. zł miesięcznie), podatek dochodowy wyniesie ok. 1,2 tys. zł. Tyle będziesz płacił, jeśli wybierzesz opodatkowanie na zasadach ogólnych i nawet przeskoczysz na wyższą skalę podatkową (32% dochodów), zachowując przy okazji wszystkie prawa do ulg i rozliczania się z małżonkiem. To i tak będzie mniej, niż wybierając kartę podatkową i płacąc co miesiąc fiskusowi ponad 1,5 tys. zł. Takie rozwiązanie będzie ciągle opłacalne, jeśli będziesz musiał prowadzić księgi przychodów i rozchodów (czyli rejestrować wszystkie przychody wg wystawionych przez Ciebie rachunków i wszystkie faktury na zakupione towary i usługi). Prowadzenie książki możesz zawsze zlecić biurze rachunkowemu – koszty takiej usługi powinny zamknąć w kwocie 100-150 zł miesięcznie. To kolejny wydatek co miesiąc, ale i tak dalej mniej niż płacenie 1,5 tys. podatku wg karty podatkowej.
Rozliczanie z fiskusem na zasadach ogólnych (prowadzenie książki) powinni też wybrać ci, którzy generują wysokie koszty prowadzenia działalności. Dotyczy to przede wszystkim właścicieli gabinetów, przychodni. Tutaj pojawiają się po stronie kosztów wydatki na najem lokalu, media, zakup i amortyzacja sprzętu, wynagrodzenia pracowników. Nawet jeśli będą wysokie przychody, te koszty je zmniejszą, a podatek dochodowy płaci się – jak sama nazwa wskazuje – od dochodu (czyli przychód pomniejszony o koszty). Każdy oczywiście sam musi sobie przeanalizować stosunek przychodu do kosztów, bo w przypadku bardzo wysokich przychodów może się okazać, że nawet te wysokie koszty nie „zbiją” znacząco dochodu i wtedy będzie się opłacać wykorzystanie karty podatkowej. Choć w przypadku działalności stacjonarnej są pewne ograniczenia związane kartą – mianowicie lekarz może zatrudnić tylko jedną pomoc medyczną lub osobę do przyuczenia zawodu. Nie można zatrudniać innych lekarzy, np. stomatologów.
Jeśli dojdziesz do wniosku, że najlepszym rozwiązaniem będzie dla Ciebie korzystanie z karty podatkowej, zobacz jakich formalności musisz dopełnić, żeby urząd skarbowy się Ciebie nie doczepił.
1.W momencie zakładania działalności na druku EGD1, zgłaszającym Twoją firmę do centralnej ewidencji działalności gospodarczej, zaznacz, że chcesz rozliczać się z urzędem skarbowym za pomocą karty podatkowej.
Możesz też to zrobić wysyłając pismo do naczelnika swojego urzędu skarbowego z informacją, że chcesz rozliczać się w formie karty podatkowej.
2. Musisz do 7 dnia każdego miesiąca przelać stałą kwotę podatku w wysokości 1512 zł na konto bankowe (dla podatków dochodowych) swojego urzędu skarbowego.
3. Do końca lutego trzeba wypełnić i dostarczyć lub wysłać poleconym PIT 16. Należy w nim uwzględnić wysokość przychodu i składki na ubezpieczenie zdrowotne, które można jako jedyne odliczyć od przychodu, jednak nie więcej niż 7.75% podstaw wymiaru.
4. Do 15 każdego miesiąca trzeba opłacać składki na ubezpieczenie zdrowotne (254,55zł) jeśli jesteś zatrudniony na umowę o pracę w innej placówce. Jeżeli nie – musisz płacić wszystkie składki do ZUS, łącznie 975,76 zł. Chyba że jest to twoja pierwsza działalność lub kolejna po 60-miesięcznej przerwie – wtedy przez dwa lata płacisz "tylko" 396,94 zł co miesiąc.
