Aleksander Dumas – jeden z najbardziej znanych pisarzy francuskich. Stworzył tak niezapomniane powieści jak Trzej Muszkieterowie, Wicehrabia de Bragelonne, Hrabia Monte Christo czy Królowa Margot. Jego książki są chyba najczęściej przenoszonymi na duży ekran powieściami, nie tylko przez reżyserów francuskich, ale także przez wielkie wytwórnie w Hollywood. Jego dzieła przypominają ludziom, że język francuski kiedyś był uważany za najbardziej wyrafinowany język sztuki, który musi znać każdy, kto chce uchodzić za dżentelmena.
Nie wszyscy jednak wiemy, że nie tylko Aleksander Dumas opisywał przygody swoich książkach, ale także prowadził życie, które mogłoby dostarczyć materiału na kilka dobrych powieści.
Już dzieje jego ojca stanowią doskonały materiał na powieść - Tomasz Aleksander Dumas był synem Antoni Aleksandra Davy de la Pailleterie, dawnego komisarza kawalerii, który osiadł na plantacji w Dominikanie oraz czarnej niewolnicy Marie-Céssette Dumas. Ojciec pisarza 1786 zaciągnął się do armii, piął się po szczeblach kariery w 1792 r zostając pułkownikiem. Jednak nie na tym koniec gdy wybucha „Rewolucja Francuska„ Tomasz Aleksander okazuje się być doskonały dowódcą i ze względu na zasługi przy obronie rewolucji zostaje Generałem. Niestety po pewnym czasie popada w niełasko u nikogo innego jak samego wielkiego wodza - Napoleona. Na skutek, czego Aleksander Dumas rodzi się w biednej rodzinie. Thomas-Alexandre Dumas umiera w 1806 roku. Twórca Trzech Muszkieterów zna ojca właściwie tylko poprzez opowieści matki o jego dzielnych czynach w czasie Rewolucji Francuskiej. Opowieści te pobudzają wyobrażnie młodego Dumasa.
Dla Aleksandra Dumas przygoda zaczyna się od przybycia do Paryża. Zaczyna prasę w sekretariacie, ale w nie byle jakim sekretariacie, pracuje dla księcia Orleańskiego - który potem zostanie króle Ludwikiem Filipem I.
W 1830 roku bierze udział w powstaniu, które wynosi - teraz już byłego szefa –księcia Orleańskiego na tron. W tym okresie Dumas staje się znany jako twórca sztuk teatralnych (Henry III oraz Christine)
W roku 1840 dochodzi do dużych zmian w zmian w jego życiu poślubia Idę Ferrier, oraz zaczyna pisać swoją pierwszą powieść w odcinkach – Kapitan Paul – ukazuje się ona w prasie.
Ślub niestety nie zmienia przyzwyczajeń Aleksandra nadal prowadzi wystawne i rozrzutne życie wypełnione romansami z kochankami. Gdzie drwa robią tam i wióry widać – Aleksander zostaje ojcem czwórki nieślubnych dzieci – każde ma inną matkę. Jedno z tych dzieci Aleksander Dumas syn pójdzie w ślady ojca i zostanie sławnym pisarzem, najbardziej znanego jako twórca Damy Kameliowej.
Mimo zarobionym sporym sumom z jego książek Aleksander Dumas miał problemy z pieniędzmi był ciągle zadłużony, czego skutkiem było kilkukrotne ogłaszanie bankructwa. Nic dziwnego: wystawne życie, kochanki oraz takie projekty jak Château de Monte-Cristo – zamek, w którym Dumas wymarzył sobie, aby żyć jako bohater swojej powieści – Hrabia Monte-Cristo. Niestety rzeczywistość to nie książka i w 1848 Dumas był zmuszony sprzedać tą swoją piękną posiadłość. Victor Hugo powiedział o Dumasie, że dziesięć razy robił fortunę, by ją natychmiast przefrymarczyć.
Nie wszyscy wiedzą, że dzieła Aleksandra Dumasa to nie wytwór pochodzący z jednego genialnego umysłu, ale efekt zespołowej pracy. Dumas zatrudniał niezliczoną ilość pomocników i asystentów. Jednym z najbardziej znanych jest Auguste Maquet – uważa się że Auguste jako historyk odpowiadał za odpowiednie oddanie realiów epoki oraz tworzył najważniejsze założenia fabularne - pierwszy szkic powieści. Dumas dodawał barw, tworzył dialogi, opisy oraz odpowiadał za ostatni rozdział. Ich współpraca obejmowała takie powieści jak Trzej Muszkieterowie, Hrabia Monte Christo, Królowa Margot czy Czarny Tulipan.
Duża zmiana następuje po przejęciu władzy przez Napoleona III. Dumas ucieka przed wierzycielami do Brukseli, a następnie podróżuje do Rosji, gdzie spędza następne dwa lata. Był to dla niego udany wyjazd – w Rosji cieszył się duża popularnością jako pisarz, a francuski był tam powszechnie używany przez arystokrację.
Następny krok to Włochy wyrusza tam 1861 roku, aby wziąć udział w walkach podczas jednoczenia się Włoch. Założył i prowadził tam gazetą „Indipendente” propagującą zjednoczenie Włoch.
Wraca ostatecznie do Paryża w 1864 roku. Jego ostatnią powieścią jest „Le Chevalier de” - „Kawaler Sainte-Hermine” osadzona w czasach napoleońskich. Niestety pracę nad prawie ukończoną powieścią przerywa śmierć Aleksandra Duma w 1870 roku.
Powieść zostaje „odnaleziona” w 1988 przez znawcę literatury Dumasa: Claude Schopp. Zaczyna pracę w tajemnicy nad nadaniem książki formy możliwej do opublikowania – piszę ostatni rozdział oraz poprawia liczne błędy (zmiany nazw miejsc i postaci). Claude pracuje w tajemnicy aż do 2005 roku. Książka zostaje wydana 3 czerwca 2005 roku. Staje się od razu bestsellerem.
Mimo upływu lat powieści Dumasa nadal są czytane przez rzesze czytelników. Jego książki zostały przetłumaczone w ponad stu językach, a na podstawie jego powieści powstało ponad 200 filmów.
