Marmur jest skałą metamorficzną, powstał on z przeobrażenia się wapni i dolomitów i w zależności od domieszek mineralnych może przyjmować różne barwy i wzory.

Data dodania: 2009-10-07

Wyświetleń: 1935

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Marmury kieleckie

Marmury kieleckie to największe skupisko marmurów w Polsce. Pod względem petrograficznym nie są one jednak marmurami a jedynie wapieniami zbitymi. Mają one jednak wysokie walory dekoracyjne oraz techniczne. Marmury te doskonale się polerują co podkreśla ich ciekawą barwę i budowę. Bogata smużystość i użylenie tworzą znakomity efekt dekoracyjny.

Wyróżnia się dwa typy marmurów kieleckich:

* Pokładowe - są one stosunkowo słabo użylone. Zawierają szczątki organogeniczne (najczęściej korale) nadające wypolerowanemu marmurowi niepowtarzalny rysunek. Najpopularniejszymi marmurami z tego rejonu są marmury Bolechowickie o zabarwieniu ciemno brązowym i szarobeżowa Morawica. Oba są całkowicie mrozoodporne.
* Brekcjowe - wypełniają szczeliny uskokowe wśród wapieni pokładowych. Charakteryzują się bogatym i barwnym użyleniem oraz niepowtarzalnym rysunkiem. Zalicza się do nich między innymi marmur z Zalejowej czy Ołowianki.

Wśród wapieni kieleckich najszersze zastosowanie w budownictwie znalazły wapienie wieku dewońskiego, jurajskiego i cechsztyńskiego. Są one stosowane w polskiej architekturze pod nazwą marmury kieleckie. Wykonuje się z nich między innymi pomniki, rzeźby i gzymsy.

Marmur Dębnicki

Znany od XIV wieku marmur dębnicki jest węglanową skałą osadową. Jest to wapień mikrytowy o strukturze biomorficznej masywnej. W pewnych partiach zawiera on liczne stromatoporoidy i koralowce. Marmur ten jest koloru czarnego lub ciemno szarego z nielicznymi cienkimi żyłkami białego kalcytu. Daje się on łatwo polerować jednak pod wpływem czynników atmosferycznych polerowane powierzchnie z czasem matowieją i szarzeją.

Stosuje się go na wszelkiego rodzaju wykładziny pionowe i poziome. W wieku XVI znalazł on szerokie zastosowanie w budownictwie sakralnym i monumentalnym Krakowa a z czasem w wielu innych polskich miastach. Najbardziej znane budowle do tworzone z użyciem marmuru dębnickiego to:

* Klasztory na Jasnej Górze, w Częstochowie i Czernej
* Katedry w Gnieźnie i Kielcach
* Klasztor kamedułów na Srebrnej Górze
* Kościół Mariacki w Krakowie
* Zamek królewski w Warszawie

Licencja: Creative Commons
0 Ocena