Poród i pierwsze miesiące opieki nad nowonarodzonym dzieckiem dla każdej młodej matki jest wyzwaniem i napawa je lękiem, w szczególności osoby chore na padaczkę często stawiają sobie pytanie czy mogą mieć dzieci i czy są w stanie zapewnić im opiekę i bezpieczeństwo.

Data dodania: 2009-10-05

Wyświetleń: 2691

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Okres pierwszych tygodni po porodzie bywa trudny i dla zdrowych kobiet. Mama chora na padaczkę tym bardziej powinna o tym pamiętać. Przede wszystkim nie należy odmawiać pomocy rodzinie i przyjaciołom, szczególnie w pierwszych tygodniach. Najlepsze co w tym pierwszym, bardzo trudnym okresie może zrobić dla swojego malucha, to dobrze zadbać o siebie. Bardzo ważne, aby dobrze się wysypiać (brak snu silnie sprzyja wystąpieniu napadów), przyjmować leki przeciwpadaczkowe i częściej kontaktować się ze swoim neurologiem - po porodzie poziom leków przeciwpadaczkowych we krwi może podnieść się i wzrasta wówczas ryzyko objawów niepożądanych. W okresie po porodzie może być konieczne częstsze oznaczanie poziomu leków we krwi. Poza tym, jak każda mama, musi odpowiednio się odżywiać i ćwiczyć wracając do dobrej formy fizycznej. Oczywiście może brać aktywny udział w opiece nad dzieckiem i z zachowaniem pewnych zasad opiekować się dzieckiem sama.


Jeśli napady łączą się z utratą świadomości i występują bez zwiastunów zapowiadających, młoda mama chora na padaczkę powinna pamiętać o paru zasadach.
Przy karmieniu dziecka powinna siedzieć wygodnie w głębokim fotelu, na szerokim tapczanie z oparciem pod plecami lub wręcz na ziemi na dywanie, tak, aby w przypadku wystąpienia napadu w trakcie karmienia dziecko nie spadło z wysokości i nie doznało urazu.
W nocy dobrze po prostu brać dziecko do łóżka na czas karmienia.


Jeśli stosowany jest sztuczny pokarm - butelkę może przygotować tata lub ktoś z rodziny. Jeśli mama jest sama, nie powinna nosić dziecka ze sobą do kuchni - lepiej zostawić dziecko w łóżeczku i pójść samej przygotować butelkę.
Kiedy dziecko jest starsze należy zawsze pamiętać o zamknięciu wyjścia z leżaczka lub krzesełka dziecięcego.
Przewijać dziecko podobnie najlepiej jest na kocyku na dywanie na podłodze. Mama chora na padaczkę nie powinna sama kąpać dziecka - wystarczy wtedy na ręczniku ułożonym na kocyku i dywanie, dobrze umyć dziecko gąbką moczoną w miedniczce stojącej obok.


Należy unikać chodzenia z dzieckiem na ręku, najlepiej posługiwać się wózeczkiem. Kiedy dziecko zaczyna chodzić możemy zastanowić się nad kojcem, albo chodzikiem kiedy chcemy gdzieś przemieścić się z dzieckiem. Niektórzy pediatrzy nie zalecają jednak chodzików. O tym należy porozmawiać z pediatrą prowadzącym dziecko. Na pewno należy unikać chodzenia z dzieckiem po schodach. Dobrze jest mieć „przybory" dziecięce w kilku miejscach dziennego przebywania, tak, aby nie chodzić za każdym razem, kiedy potrzebna jest chusteczka czy czysta pieluszka. Poza tym warto pamiętać, aby dziecko było „zamknięte" w łóżeczku lub kojcu kiedy mama gotuje lub prasuje.
Jeśli chodzi o spacery, najlepiej odbywać je w towarzystwie innych młodych mam, które wiedzą o chorobie i w razie czego są w stanie pomóc mamie podczas napadu oraz zająć się chwilę dzieckiem.


Pacjentka z padaczką może i powinna karmić piersią. Pokarm matki jest dla każdego malca najlepszy. Leki przeciwpadaczkowe mama przyjmuje w ciąży. Wtedy dziecko styka się z nimi po raz pierwszy. Karmienie piersią jest zatem tylko kontynuacją „znajomości" z tymi lekami. W niektórych przypadkach dziecko odstawione od piersi powinno mieć podawane leki w dawkach malejących żeby nie dopuścić do powstania zespołu abstynencyjnego. Są indywidualne przypadki, kiedy matka nie powinna karmić piersią, ale wtedy zawsze informuje o tym lekarz neurolog.

Licencja: Creative Commons
0 Ocena