Urządzenia nowego standardu były dostępne na rynku już od kilku lat, jednak spopularyzowały się po wprowadzeniu "draftu 2,0", czyli wymagań, które miały być zgodne z docelowym standardem. Pozwalało to producentom oferować urządzenia kompatybilne z wymaganiami finalnymi.
Początkowo urządzenia standardu "n" pracowały z prędkościami 100 Mb/s, a urządzenia różnych marek nie współpracowały ze sobą. Wraz z rozwojem technologii i postępem standaryzacji prędkości rosły, a urządzenia różnych marek stawały się kompatybilne.
Współpraca standardu 802.11n z wcześniejszymi standardami:
W przypadku stosowania standardu 802.11n na częstotliwości 2,4 GHz i przy wykorzystaniu kanału o szerokości 20 MHz jest możliwa współpraca z tymi standardami, które wykorzystują modulację CCK, czyli 802.11b oraz OFDM - 802.11g.W przypadku stosowania standardu 802.11n na częstotliwości 5 GHz przy kanale 20 MHz bądź 40 MHz z modulacją OFDM można współpracować z urządzeniami standardu 802.11a.
Należy pamiętać, iż transmisja z prędkością do 600 Mb/s wymaga korzystania z kilku kanałów jednocześnie. Mimo zastosowania mechanizmów ochronnych transmisja jest podatna na zakłócenia od sieci opartych na innych standardach, w szczególności od standardów mieszanych b/g.
Karta 802.11n (draft 2.0) TP-Link
miniPCI TL-WN861N, 300 Mbit/s
Punkt dostępowy 802.11n (draft 2.0) TP-Link TL-WR941ND
z wbudowanym routerem oraz 4-portowym switchem - 300 Mbit/s
