Multimedialne Muzeum Powstania Warszwskeigo

Sprawiają one, że zwiedzający nie przechodzą biernie i w ciszy przed statycznymi
eksponatami, od wejścia do wyjścia, lecz w każdym miejscu Muzeum, przy każdym eksponacie, aktywnie uczestniczą w poznawaniu historii, osobiście przeżywając każdą sytuację, wcielając się w bezimiennych (a często znanych z imienia i nazwiska) bohaterów tamtych dni.

Budki telefoniczne
Już na wstępie wita nas "kompleks" stylizowanych budek telefonicznych, z autentycznymi telefonami, przez które można "porozmawiać" z konkretnym uczestnikiem Powstania, odsłuchując z płyty CD uprzednio nagrane odpowiedzi na zadawane pytania. Pytania wybieramy naciskając odpowiedni przycisk, znajdujący się na konsoli w budce.

Monument - serce Muzeum.
Monument to żeliwna konstrukcja, przechodząca z parteru, przez strop na piętro, zbudowana z odlewanych elementów. Każdy z nich symbolizuje jeden dzień Powstania. Okolice monumerntu, stanowi doskonale zagospodarowana przestrzeń dźwiękowa, oddająca realistyczne wrażenia. Słychać tu świszczące bomby, walące się fasady budynków, odgłosy bombardowania, wybuchy, przelatujące samoloty. Wszystko to bardzo sugestywne, jakby zaraz miała się nam zawalić na głowę cała kamienica. Jeżeli przybliżymy ucho do monumentu, usłyszymy odgłosy uliczne: pisk hamującego tramwaju, zakazane piosenki, szczekanie psa, gwar uliczny, strzały z karabinu itp. W windzie, kursującej z parteru na antresolę moża usłyszeć "Hej, chłopcy .."

Ekran holograficzny jest zawieszony w przestrzeni pomiędzy inscenizowaną ścianą budynku a Monumentem. Na ekranie wyświetlana jest prezentacja pokazująca sytuację i przebieg działań wojennych na terenach Polski, bepośrednio przed wybuchem Powstania.

Fotoplastikon.
W zainscenizowanej ścianie budynku, wmontowano 11 sztuk fotoplastikonów, przypominających dokładnie te, używne przed i w czasie wojny. Oczywiście zamiast starych zdjęć i klisz zastosowano odtwarzacze DVD i monitory LCD. Pokazywane zdjęcia są w konwencji z epoki, opisujące jedenaście tematów z życia codziennego Warszawy. W końcowej fazie muru kamienicy, przez otwór powstały z wybitych kilku cegieł, widać "sceny z życia Getta" w Warszawie. W stojącym obok taborecie, wmontowany monitor pokazuje najbardziej drastyczne sceny egzekucji z okresu wojny.

Kino PALLADIUM.
Na końcu antresoli zainscenizowano fragment Kina Palladium, które w czasach Powstania było ostoją niezależnej myśli, sprawdzianem ludzkich postaw. To tu wyświetlano na prędce montowane kroniki z bieżących wydarzeń, tu odbywały się przedstawienia i spotkania ludzi kultury. Oczywiście, wszystko na miarę możliwości okupacyjnej rzeczywistości.

Śmierć Miasta.
To bardzo smutny i sugestywny fragment ekspozycji. Na "zwiewnej materii", jaką jest prowizoryczny ekran z tiulu, powiewającej od czasu do czasu na wietrze, ukazana jest okrutna historia systemowego burzenia substancji mieszkaniowej i komunalnej Warszawy. Prezentacji towarzyszą przerażające odgłosy wybuchów bomb i burzenia miasta.

Monitory LCD znajdują się wszędzie.
W Muzeum zainstalowano ponad 30 różnych monitorów LCD, oraz 3 telewizory plazmowe. Większość z nich odtwarza sygnał video z DVD, ale niektóre są połączone do odtwarzaczy kart Compact Flash. Umieszczone są w różnych, nawet bardzo przedziwnych miejscach: w taborecie, w zainscenizowanej barykadzie powstańczej, pod kostką brukową - poprzez właz do kanału pokazują poruszających się w kanałach powstańców. Zastosowanie monitorów do przekazywania relacji o Powstaniu, a szczególnie relacji jeszcze żyjących uczstników Powstania spotkało sie z bardzo pozytywną oceną zwiedzających, dając im mozliwość w sposób aktywny zapoznawania się z może nie suchymi faktami w ujęciu historycznym, ale tym najbardziej
przemawiajacym do każdego, trafiającym do najgłębszych, skrytych pokładów ludzkiej wrażliwości sposobie, pobudzając ich poczucie honoru, patriotyzmu i dumy narodowej, oraz skłaniając do pewnych refleksji.

Ekspozycję zaprojektowała znana warszawska firma NIZIO DESIGN INTERNATIONAL a sprzęt audio/video dostarczyła firma KAN Trading Sp. z o.o.