Codziennie rozmawiamy z innymi ludźmi. Rzadko kiedy jesteśmy wolni od kontaktów z nimi. Chyba że ktoś wybierze pustelniczy tryb życia, to jest inaczej. Nie będę jednak pisał o pustelnikach. Skupię się natomiast na tym, co jest ważne w komunikacji międzyludzkiej. A co jest w niej tak istotne? Zapraszam do przeczytania artykułu.
Czy kiedykolwiek zdarzyło ci się zastygnąć w niepokoju podczas zadawania prostego pytania, czy wyrażenia własnego zdania? Bałeś się wtedy wyjawienia własnych myśli i uczuć.
Nie utknij przy tematach ‘pogodowych’. Mówienie o pogodzie jest uniwersalnym sposobem rozpoczynania rozmowy w kulturze europejskiej. Ale jeśli zostaniesz przy tym to nie zyskasz nic więcej niż to że rozmówca zauważy Twoją obecność, zauważy że istniejesz.
Wśród wielu ludzi, istnieje przekonanie, że rację mieć należy i trzeba zawsze jej bronić. Wzięło się to zapewne z wychowania, gdzie jedno z rodziców narzucało swoją rację drugiemu. W tym momencie „wygrywał”, stawiając na swoim, jednak przegrywał coś dużo ważniejszego. Mianowicie – relację i dyskusję.
Czy zastanawiałeś się kiedykolwiek, dlaczego w obecności innych, nieznanych ludzi czujesz się dobrze? Zaobserwowałeś, jak zachowujesz się w ich towarzystwie? Niekoniecznie musisz ich znać. Co powoduje, że ludzi o przyciągającej aurze chętnie się poznaje?
Poznanie drugiego człowieka kojarzy nam się zwykle z tym, że poznajemy jego zainteresowania, hobby, muzykę, rodzinę, psa, kota, znajomych itp... To nie wystarczy. To jest dopiero początek, pierwszy krok. Gdy zainteresujemy się nim szczerze to jest olbrzymia szansa, że zobaczymy w nim jego samego.
Gdy planujemy zmianę swoich zachowań lub innych aspektów naszego życia, to zdarza się, że musimy wybierać: zmiana zachowania lub pozostanie w bezpiecznej strefie. Poczucie dyskomfortu związane ze zmianą lub komfortowe stanie w miejscu. Nauczenia się czegoś nowego lub stawianie sobie wymówek.
