Aluminium w czystej postaci nie jest nazbyt wytrzymałe. Łatwo pęka i jest kruche. Jednak po zmieszaniu z innymi metalami w odpowiednich proporcjach powstają stopy aluminiowe, które mają znacznie lepszy stosunek wytrzymałości do masy niż stal.
Tam, gdzie działają największe siły, często wciąż stosuje się stal. Jest ona tańsza w produkcji i obróbce. Jednak z aluminium wykonuje się coraz więcej rzeczy, taki jak proste przedmioty codziennego użytku: długopisy, kształtowniki aluminiowe, narzędzia budowlane, meble, aż po statki oceaniczne i mosty.
Stopy aluminiowe dzieli się na dwie podstawowe grupy: odlewnicze oraz przeznaczone do obróbki plastycznej. Innym sposobem podziału jest podział ze względu na główny pierwiastek stopu.
Pozostając jednak przy pierwszym z podziałów, można w sposób ogólny scharakteryzować stopy odlewnicze w ten sposób, że zawierają przeważnie większą liczbę pierwiastków stopowych, od 5% do nawet 25%. W tym celu najczęściej wykorzystywany jest krzem, magnez, miedź, mangan, nikiel w różnych ilościach i konfiguracjach. Stopy te cechują się dobrą lejnością i małym skurczem, co oznacza, że dobrze dopasowują się do formy, a jakość efektu końcowego jest bardziej przewidywalna. Ma to szczególne znaczenie podczas wykonywania przedmiotów o dużym stopniu skomplikowania.
Stopy aluminiowe używane w procesie przeróbki plastycznej zawierają mniej pierwiastków stopowych. Ich ogólny udział zwykle nie przekracza 10%. Tu wykorzystywane są te same pierwiastki, chociaż znacznie częściej miedź, magnez i mangan, a rzadziej krzem, cynk, nikiel, a także chrom i tytan.
Stopy aluminium są wszechobecne. Wykorzystuje się je z wielu powodów. Ważne są względy estetyczne oraz stosunkowo duża wytrzymałość na obciążenie połączoną z długowiecznością, która wynika między innymi z odporności na korozję.
