Amatorom trudno uchwycić niuanse świadczące o jakości wina i pozwalające zaklasyfikować je jako średnie, dobre i wyjątkowe. Jednak każdy domowy winiarz jest w stanie ocenić podstawowe cechy swoich wyrobów. Czasami  może bez przeszkód stwierdzić, że jego wino jest kompletne i nie wymaga poprawek. Innym razem już na pierwszy rzut oka wie, że osiągnięty rezultat daleko odbiega od oczekiwań. Istnieje jednak kilka sposobów na ulepszenie wina i to na różnych etapach jego produkcji.

PIROSIARCZYN POTASU

Dodawanie soli kwasu disiarkawego i potasu do wina jest przez niektórych uważane za zbrodnię popełnioną na naturalny produkcie. Jednak faktem jest, że siarkowanie moszczu i młodego wina to coraz popularniejsza metoda, stosowane nie tylko przez komercyjnych producentów, ale i domowych winiarzy. Pirosiarczyn zapewnia stabilność biologiczną i fizyczną, zapobiega rozwojowi drobnoustrojów i zakażeniu wina. Dodając go, mamy większą pewność, że nasz długo wyczekiwany trunek nie ulegnie zepsuciu, utlenieniu czy zaoctowaniu, a drożdże nie wznowią fermentacji. Co ważne, pirosiarczyn stosowany w odpowiednich dawkach, nie wpływa na smak, zapach czy kolor wina.

PEKTOENZYM

To z kolei całkowicie naturalny środek, którego zastosowanie nie powinno rodzić jakichkolwiek kontrowersji. Zawiera enzymy pektolityczne, które rozluźniają strukturę owoców i rozbijają pektyny, przyczyniając się tym samym do otrzymania większej ilości soku owocowego. Dzięki temu możemy wytłoczyć więcej moszczu (nawet bez użycia prasy winiarskiej) i zwiększyć wydajność swojej produkcji. Pektoenzym pomaga też uzyskać trwalszą i bardziej wyrazistą barwę trunku oraz lepszy smak. Ponadto przyspiesza klarowanie i z powodzeniem można go używać do wyrobu nalewek.

TANINA

Taniny to organiczne związki chemiczne z grupy barwników, dzięki któremu wino może poszczycić się złożonym smakiem, głęboką barwą i charakterystyczną cierpkością. Niektóre wina są mniej, inne bardziej „taniczne”, co jest zasługą wykorzystanego surowca. W niektórych przypadkach zachodzi konieczność dostarczenia taniny z zewnątrz, np. pod postacią gorzkiej, mocnej herbaty. Można też zastosować gotowy, naturalny preparat pozyskiwany z winogron, czerwonych owoców i drewna dębowego. Odpowiednio dawkowane taniny pozwalają poprawić właściwości organoleptyczne wina: smak, zapach i barwę. Ponadto taniny ułatwiają klarowanie i wytrącanie osadu białkowego, wykazują działanie przeciwutleniające i ogólnie wzbogacają trunek.

KWASEK CYTRYNOWY

W przypadku niektórych składników na wino (jabłka, czereśnie) należy użyć środka, dzięki któremu moszcz uzyska odpowiednią kwasowość. Najczęściej stosowanym i najprostszym sposobem jest zastosowanie kwasku cytrynowego. Dzięki temu nastaw osiągnie właściwe stężenie kwasów, a tym samym będzie bardziej odporny i trwały. Kwasek zapobiega zakażeniu trunku drobnoustrojami i pomaga utrzymać wyrazistą barwę. Wino z dobrze wyregulowaną kwasowością znacznie lepiej się starzeje, ma piękny połysk i bogatszy smak.