Co nieco o samym miskancie
Sama roślina powstała bez ingerencji człowieka – miskant jest naturalnym mieszańcem. Miskant olbrzymi:
- powstał z krzyżówki miskanta chińskiego i miskanta cukrowego,
- posiada grube i sztywne źdźbła, które są wypełnione gąbczastą tkanką,
- potrafi urosnąć na wysokość od dwóch do trzech metrów,
- jest blisko spokrewniony z kukurydzą,
- jest rośliną długoletnią, której żywotność wynosi do 15 lat.
Zaletą miskanta olbrzymiego podczas uprawy jest jego szybki wzrost i wysoki plon biomasy.
Mimo tego, że sama roślina jest odporna na niskie temperatury, to trzeba zachować szczególną uwagę przy sadzonkach w pierwszym roku uprawy. Należy również pamiętać o starannym przygotowaniu gleby pod uprawę.
Problem również stanowią koszty związane z uprawą miskanta olbrzymiego. Wynika to z tego, że roślina samoistnie się nie rozsiewa, a nowe sadzonki powstają jedynie przez kłącza lub za pomocą metody invitro. Sadzonki sadzi się w rozstawie 1x1 metr i 10 tysięcy sadzonek wystarcza na 1 ha. Zbiór biomasy miskanta olbrzymiego odbywa się zimą. Zimowe zbiory i zamarznięta ziemia pozwalają chronić delikatne kłącza przed uszkodzeniem.
Sam zbiór biomasy jest dwuetapowy. Pierwszym etapem jest skoszenie źdźbeł na pokosy. Drugi etap polega na zebraniu i sprasowaniu ciętej biomasy w bele – forma ta pozwala na obniżenie kosztów transportu i składowania. Do koszenia używa się kombajnu do kukurydzy. Zaleca się również łamanie źdźbeł miskanta podczas koszenia, ponieważ dzięki temu zabieg ten znacznie obniża wilgotność słomy.
Miskant cieszy się dużym zainteresowaniem w budownictwie i przemyśle. Z jego biomasy produkuje się:
- materiały izolacyjne,
- lekkie płytki ścienne,
- nieszkodliwy zamiennik azbestu,
- tekturowe opakowania
- doniczki ulegające biodegradacji.
Miskant olbrzymi zaczyna odgrywać coraz większą rolę na europejskim rynku rolno-przemysłowym i prawdopodobnie w najbliższej przyszłości zastąpi produkty z trocin drzewnych.
