W regionach cieplejszych, ludzie korzystali z dostępnych dla nich roślin wiecznie zielonych. Były to na przykład jemioła, bluszcz czy laur. Wykorzystywano je, gdy przygotowywano się do świąt związanych z bogiem urodzaju.
Najstarszy fakt historyczny mówi, iż już w 1419 r. przyozdabiano choinki na święta Bożego Narodzenia. Historia ta dotyczy piekarzy z Fryburga, którzy umieścili świąteczną choinkę w szpitalu Świętego Ducha. Wtedy, do ozdabiania drzewka wykorzystano produkty spożywcze. Choinka ubrana była w jabłka, pierniki itp.
Mniej więcej, w XVI w. ubieranie świątecznego drzewka stało się popularne w cechach i innych stowarzyszeniach. Zaczęto robić to także w takich miejscach jak szpitale czy domy starców.
W niektórych częściach Europy, zwyczaj wykorzystywania choinek w świętach stał się tak powszechny, iż problem wycinania lasów pojawił się jeszcze w średniowieczu. W różnych krajach zastosowano odpowiednie środki, aby chronić lasy przed zupełnym wyniszczeniem.
Do Polski choinki przywędrowały z Niemiec, gdzie zwyczaj ten był wyjątkowo popularny. Stało się to jeszcze w XVIII w.
Dziś zwyczaj ubierania choinki w trakcie świąt Bożego Narodzenia jest znany praktycznie na całym świecie. Choinki stawia się praktycznie wszędzie, począwszy od domów i mieszkań, a kończąc na centrach handlowych. W Polsce praktycznie w każdym gospodarstwie domowym znajduje się chociaż jedna choinka podczas świąt Bożego Narodzenia.