Najczęstszą formą doręczeń jest doręczenie przez pocztę. Dla osoby prawnej bądź też organizacji, która nie ma osobowości prawnej, pisma doręcza się organowi uprawnionemu do reprezentacji przed sądem lub pracownikowi upoważnionemu do odbioru pism. Pisma procesowe dla przedsiębiorców wpisanych do rejestru sądowego doręczane są na adres podany w rejestrze, chyba, że podano osobny adres dla doręczeń. Strony i pełnomocnicy mają obowiązek zawiadamiać sąd o każdej zmianie adresu; w razie zaniedbania tego obowiązku sąd pozostawia pismo w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia. Jeżeli adresat nie zostanie zastany w miejscu siedziby przedsiębiorstwa, pismo sądowe można zostawić (jeżeli podejmą się oddania adresatowi i nie są przeciwnikami w sprawie):
- dorosłemu domownikowi pod danym adresem (np. siedziba formy może mieścić się w mieszkaniu prywatnym),
- administracji domu,
- dozorcy,
- sołtysowi.
Jeżeli nie jest możliwe doręczenie pisma w taki sposób, będzie ono złożone na poczcie, a w skrzynce pocztowej lub w drzwiach lokalu będzie pozostawione wezwanie do odbioru pisma. Pisma dla osób prawnych i organizacji podlegających wpisowi do rejestru, w razie niemożności doręczenia, pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia. Jeżeli miejsce pobytu strony nie jest znane, może zostać ustanowiony kurator do odbioru pism; z chwilą doręczenia pisma kuratorowi doręczenie jest skuteczne.
Za prawidłowe doręczenie uznaje się doręczenie bezpośrednio do rąk strony lub osób ją reprezentujących lub też, w braku możliwości takiego doręczenia, prawidłowe jest doręczenie innemu podmiotowi z wymienionych wyżej bądź też pozostawienie pisma na poczcie, przy pozostawieniu adresatowi wezwania do odbioru. Takie doręczenia wywołują wszelkie związane z nimi skutki prawne; strona nie może się bronić, że nie zapoznała się z treścią pisma.
