Najczęściej szalki wykonane są ze szkła, ale istnieją też modele z tworzyw sztucznych. Zazwyczaj mówimy po prostu "szalka", bez nazwy mikrobiologa, który ją zaprojektował. Skoro wynalazca był mikrobiologiem, to łatwo się domyślić, że pierwotnie szalka wykorzystywana była właśnie w tej dziedzinie nauki.
Do czego pierwotnie wykorzystywano szalkę Petriego?
Używano jej do hodowli mikroorganizmów, takich jak różnego rodzaju bakterie czy grzyby. Obecnie mikrobiologia również korzysta z tego naczynia właśnie w tym celu. Aby wyhodować mikroorganizm, na szalkę należy nałożyć warstwę pożywki w postaci na przykład gumy arabskiej, a następnie nanieść na tak przygotowane podłoże substancję zawierającą mikroorganizmy. Na szalce można obserwować ich rozwój pod mikroskopem, podczas gdy będą się rozmnażać niczym w inkubatorze. Jest to możliwe dzięki drugiej części szalki Petriego, czyli pokrywce, o której wiele osób zapomina, opisując ten sprzęt laboratoryjny. Jednak obecnie szalka Petriego znajduje o wiele szersze zastosowywanie, głównie w chemii i biologii.
Inne sposoby wykorzystania
Można ją wykorzystywać w zastępstwie kolby czy zlewki, jako naczynie do przeprowadzania reakcji chemicznych przy użyciu małych ilości odczynników. Oczywiście, jest to naczynie, w którym można dokonywać jedynie prostych reakcji chemicznych. W szalce z przykrywką można też przechowywać próbki niezbadanych substancji, które w tym naczyniu będą chronione przed zanieczyszczeniami. Jest to także doskonała podstawka do obserwacji mikroskopowych, czy krystalizator do odparowywania rozpuszczalników z roztworów. Jak widać, szalka Petriego posiada bardzo szerokie zastosowanie. Mimo prostej budowy i niewielkiego rozmiaru, jest jednym z niezastąpionych sprzętów laboratoryjnych, zarówno w laboratoriach chemicznych, jak i biologicznych.
