13 listopada 1970 roku natura pokazała, jak łatwo może wymazać z mapy miasta, wsie i całe społeczności. Cyklon Bhola uderzył w Wschodni Pakistan z siłą, której nikt się nie spodziewał – 185 km/h wiatru i 10-metrowa fala sztormowa w kilka godzin pochłonęły życie ponad 500 000 ludzi. To nie była zwykła burza. To był kataklizm, który zmienił bieg historii.
Zmiany klimatu to nieodłączny element historii Ziemi. Od lasów na Saharze po mroźne krainy Syberii, natura udowadnia, że jest dynamiczna i wszechmocna. Jednak w starciu z człowiekiem, który niszczy stare drzewa, zanieczyszcza rzeki i podporządkowuje sobie świat zwierząt, wydaje się, że to natura ma ostatnie słowo. Czy walka z naturą jest w ogóle możliwa, a jeśli tak, to czy nie powinna być prowadzona z większym szacunkiem?
Bioróżnorodność, czyli różnorodność życia na Ziemi, to fundament, na którym opiera się funkcjonowanie naszej planety. Każdy gatunek, niezależnie od swojej wielkości czy roli, wypełnia określone zadanie w globalnym ekosystemie. Zaburzenie tej równowagi przypomina wyciąganie cegieł z fundamentu budynku – w końcu cała konstrukcja zaczyna się chwiać. Właśnie dlatego ochrona bioróżnorodności nie jest fanaberią ekologów, ale sprawą życia i śmierci dla planety, na której wszyscy żyjemy.
Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, jak świat staje się coraz czystszy mimo ciągłego rozwoju przemysłu i technologii? No dobrze, odpowiem za ciebie — ta magia to technologie in situ i ex situ. Ale co to takiego? Rozbijmy te terminy, aby odkryć, jak one przyczyniają się do usuwania zanieczyszczeń z gleby.
Trzęsienia ziemi są jednym z najpotężniejszych i najbardziej niszczycielskich zjawisk naturalnych, które mogą spowodować znaczne straty materialne i ludzkie. Są one wynikiem działania sił tektonicznych w skorupie ziemskiej. Skala tych zjawisk może być trudna do pojęcia, ale zrozumienie mechanizmów, które je powodują, jest kluczowe dla minimalizacji ich skutków.
