Historia pianki termoelastycznej - którą być może masz w materacu, jaki leży na Twoim łóżku - sięga lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku i jak najściślej związana jest z NASA: amerykańską Narodową Agencją Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej.

Data dodania: 2012-07-26

Wyświetleń: 2001

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Stworzono ją starając się poprawić bezpieczeństwo siedzeń lotniczych podczas wypadków i wibracji. Szukano materiału potrafiącego zaabsorbować energię i zapewnić w czasie wstrząsów większą "przeżywalność" pasażerów korzystających z tych siedzeń. Przy okazji osiągnięto jednak coś więcej: stworzono materiał wykorzystywany na szeroką skalę w przemyśle medycznym i sypialnianym.

Stworzono polimeryczną piankę złożoną z otwartych komórek, posiadającą niezwykłe viscoelastyczne właściwości. Materiał, potrafiący absorbować energię, a przy tym posiadający miękką, delikatną charakterystykę.

Osiągnięto:

- lepszą ochronę siedzeń przed wstrząsami wypadkowymi,
- podwyższony komfort pasażera w trakcie długiego lotu, spowodowany równą dystrybucją ciężaru ciała i nacisku na całym obszarze kontaktu siedziska z ciałem.

Pianka z NASA najbardziej znana jest z tego, że zmienia swoje właściwości wraz ze zmianą temperatury. I po ugięciu się pod wpływem nacisku wolno wraca do swojej oryginalnej postaci z chwilą, gdy nacisk zostaje usunięty. Właśnie z tego powodu piankę termoelastyczną nazywa się także:

- powolną pianką (bo wolno, nie od razu - jak inne materiały - odzyskuje pierwotny kształt),
- pianką z pamięcią (bo przez pewien czas zachowany jest kształt obiektu, który wywierał nacisk na piankę).

Po wynalezieniu pianki, jej pierwsza generacja była potem modernizowana, zoptymalizowano jej termoelastyczne właściwości i uczyniono ją bardziej przyjazną dla środowiska naturalnego.

I okazało się, że pianka może zostać wykorzystana w sposób, o którym nie myśleli jej twórcy.

Obecnie piankę wykorzystuje się:

- w konstrukcji foteli lotniczych,
- w siedzeniach luksusowych samochodów,
- przy tworzeniu kończyn protetycznych,
- w niektórych rodzajach hełmów,
- tworząc pewne typy specjalistycznej odzieży i obuwia,
- w systemach siedzisk dla osób o znacznym stopniu niepełnosprawności,
- w poduszkach medycznych i podgłówkach rehabilitacyjnych,
- w nowoczesnych materacach do spania i termoelastycznych nakładkach na tradycyjne materace.

Najpowszechniejszym domowym użytkiem pianki termoelastycznej jest jej wykorzystanie w budowie właśnie materacy i podgłówków. Materace termoelastyczne są stosunkowo drogie, ale ich cena jest już w tej chwili porównywalna z ceną innych nowoczesnych technologii sypialnianych.

Materiał reagujący na temperaturę jest w konstrukcji materacy tylko jedną ze składających się na całą kompozycję danego modelu warstw - zawsze wierzchnią - najbliższą ciału. Bo w tym przypadku to ciało człowieka jest tym obiektem, który wywiera na materiał termoelastyczny nacisk i doświadcza jego niezwykłych właściwości.

Materac termoelastyczny płynnie dopasowuje się do konturów ciała wywierającego na nacisk na powierzchnię materaca i wraca do swojego pierwotnego kształtu, gdy nacisk ten zostaje zdjęty.

Kręgosłup zyskuje odpowiednie podparcie, zredukowane zostają punkty nadmiernego nacisku, przez co cyrkulacja krwi w organizmie pozostaje niezakłócona. Właściwości takich materacy sprawdzają się nawet w przypadku osób chorych, które pozostają przykute do łóżka przez dłuższy okres czasu. Stosowane są w profilaktyce odleżynowej, bo zmniejszają ryzyko  powstawania odleżyn.

Jeśli chodzi o zastosowanie pianki termoelastycznej w budowie podgłówków, to osoby, które cierpią na chroniczny ból szyi zainteresuje na pewno informacja, że specjalistyczne poduszki zaprojektowane w oparciu o właściwości pianki termoelastycznej są wykorzystywane, aby skutecznie i znacząco zmniejszyć te niezwykle dokuczliwe dolegliwości.

Licencja: Creative Commons
0 Ocena