Fundusze inwestycyjne można podzielić na pięć zasadniczych rodzajów w zależności od poziomu ryzyka:
AKCJI
Fundusze te inwestują w akcje spółek notowanych na giełdzie, a tylko niewielką część środków w dłużne papiery wartościowe (głównie obligacje) czy depozyty bankowe (chodzi o zapewnienie płynności). Wartość ich jednostek może podlegać znacznym wahaniom, a więc ryzyko ponoszone przez inwestora jest duże. W czasie niekorzystnej sytuacji na giełdzie fundusze takie często notują straty. Ich celem jest osiągnięcie wysokich dochodów w długim, co najmniej kilkuletnim okresie. Nie są rekomendowane tym inwestorom, którzy chcą ulokować pieniądze na stosunkowo krótki czas i boją się ryzyka.
OBLIGACJI
Fundusze te inwestują przede wszystkim w stosunkowo bezpieczne papiery skarbowe, ale też w bardziej ryzykowne i dochodowe papiery komercyjne emitowane przez przedsiębiorstwa, miasta, banki; część środków lokują na rynku pieniężnym. Warto zainteresować się czy dany fundusz ma w portfelu dużo obligacji korporacyjnych, bo wtedy jest on znacznie bardziej ryzykowny, ale przez to bardziej dochodowy.
ZRÓWNOWAŻONE
Fundusze te łączą cechy funduszy akcji, obligacji i rynku pieniężnego, przy czym akcje stanowią stosunkowo dużą część portfela (często więcej niż połowę). Lokują środki we wszystkich segmentach rynku kapitałowego proporcjach uzależnionych od aktualnej sytuacji rynkowej. Zyski w głównej mierze zależą od tego, jak i dobrze zarządzający potrafią oceniać sytuację na rynku i dostosować do niej swoje decyzje inwestycyjne.
STABILNEGO WZROSTU
Fundusze te oprócz obligacji i bonów skarbowych mają w portfelach akcje, ale ich udział jest mniejszy niż w funduszach zrównoważonych. Głównym ich celem jest długotrwały wzrost wartości jednostek uczestnictwa. Dlatego też często są polecane osobom oszczędzającym na emeryturę, zwłaszcza tym, które obawiają się wysokiego ryzyka związanego z akcjami.
PIENIĘŻNE
Fundusze te uznawane są najbezpieczniejsze (choć niektórym także zdarzają się straty), ale są przez to najmniej dochodowe. Ich inwestycje opierają się głównie na papierach dłużnych takich jak obligacje skarbowe i komercyjne, bony skarbowe; lokują też w bankach. Do ich portfeli dobierane są takie papiery i lokaty, które wygasają nie później niż za rok. Fundusze te zapewniają dostęp do rynków finansowych zarezerwowanych dla inwestorów z dużymi pieniędzmi ( np. żeby kupić bony skarbowe czy komercyjne, trzeba dysponować znacznymi kwotami). Są doskonałą alternatywą dla lokat bankowych. Ich zaletą jest to, że pieniądze można wycofać stosunkowo szybko bez utraty zarobionych zysków.
