Choroba refleksowa przełyku, popularnie zwana refluks, to stan, w którym treści pokarmowe z żołądka cofają się do przełyku. Może to spowodować uszkodzenia błony śluzowej (zapalenie przełyku). Mimo widocznych objawów zapalenia występują w mniejszości u pacjentów. Cofające się treści pokarmowe w postaci cieczy zwykle zawierają kwas i pepsyny, które są produkowane przez żołądek. (Pepsyna jest enzymem, który rozpoczyna trawienie białek w żołądku.)
Kwas jest uważany za najbardziej szkodliwy składnik. Pepsyny i żółć mogą również uszkodzić błonę śluzową przełyku, ale nie w takim stopniu jak kwasy.
Choroba refluksowa należy do chorób przewlekłych i zwykle jest na całe życie. Jeśli następuje uszkodzenie błony śluzowej przełyku, wtedy jest też chorobą przewlekłą. Ponadto, po pozornym ustąpieniu objawów i zaprzestaniu leczenia, u większości pacjentów choroba refleksowa powraca w ciągu kilku miesięcy. Podjęte leczenie zwykle trzeba będzie kontynuować w nieskończoność. U niektórych pacjentów po zniknięciu objawów, leczenie może być przerywane i stosowane tylko w okresach objawowych.
Większość objawów refluksu występuje w ciągu dnia, kiedy to ludzie są w pozycji pionowej. W takiej właśnie pozycji, prawdopodobieństwo cofania się treści pokarmowych do przełyku jest dużo większe. Ponadto, podczas snu, następują wielokrotne połknięcia cofających się treści, przez co trafiają z powrotem do żołądka.
Ślinianki w jamie ustnej produkują ślinę, która zawiera wodorowęglany. Wodorowęglan neutralizuje niewielką ilość kwasu, który pozostaje w przełyku.
Grawitacja, połykanie, i ślina są to istotne mechanizmy ochronne dla przełyku, ale są one skuteczne tylko wtedy, gdy ludzie są w pozycji pionowej. W nocy podczas snu, grawitacja nie pomaga istotnie, a wydzielanie śliny ulega zmniejszeniu.
Dlatego, refluks, który występuje w nocy jest bardziej dokuczliwy, w wyniku tego, że kwas pozostaje w przełyku dłużej i powoduje większe uszkodzenia przełyku.
