1. Poizometryczna relaksacja - najbardziej rozpowszechniona technika MET w terapii manualnej , stosowana jako terapia sama w sobie, bądź jako przygotowanie do manipulacji.
- mięsień ustawiamy biernie do bariery stawianej przez tkanki lub momentu wystąpienia bólu
- delikatne napięcie izometryczne (5-10s), siła max. 20%
- wdech-> wydech i w jego czasie maksymalne rozluźnienie mięśni
- terapeuta podąża za ruchem powodowanym przez rozluźnienie (nie rozciąga!) do kolejnej bariery
- powtarzamy 2-3 razy
2. Hamowanie zwrotne- stosowane w stanach ostrych, tam gdzie niemożliwe jest napięcie agonisty.
- ustawiamy staw w połowie zakresu ruchu lub przed bariera tkankową
- skurcz antagonisty rozciąganego mięśnia trwający 7-10sekund z siłą 20% siły maksymalnej
- relaksacja i czynny ruch pacjenta lub biernie przez terapeute w kierunku nowej bariery
- powtarzamy 3-5 razy
3. Postfacilitation strech method wg. Jandy- technika stosowana w gabinetach rehabilitacji w likwidacji przykurczów łącznotkankowych oraz w przypadku stanow przewlekłych.
- mięsień ustawiamy w połowie zakresu ruchu
- pacjent napina izometrycznie mięsień z maksymalną siłą przez 5-10 sekund
- po rozluźnieniu terapeuta stanowczo (ale bez bólu) rozciąga do nowej bariery i utrzymuje pozycje przez 20 sekund
- 20 sekund odpoczynku i powtarzamy 3-5 razy
4. Izolityczny skurcz ekscentryczny- w gabinetach fizjoterapii wykorzystywany w przypadku przykurczów pochodzenia mięśniowego i łącznotkankowego
- pacjent wykonuje skurcz agonisty tuż przed barierą tkankową z siłą ok 20%
- terapeuta pokonuje opór pacjenta - rozciąga powoli tkanki przez 2-4 sekund do granicy tolerancji pacjenta
- powtarzamy 3-5 razy
Pamiętajmy, że wyżej wymienione techniki, to niemały wysiłek dla Pacjenta, zdarza się że poziom metabolitów w mięśniach wzrasta i utrzymuje się na dośc wysokim poziomi przez nawet dobę po sesji terapeutycznej, dlatego techniki te stosujemy maksymalnie 2-3 razy w tygodniu.
