Poprzez kontakty ze sztuką kształci się zdolności i cechy współbudujące postawę twórczą, a wyrażające się płynnością, giętkością i oryginalnością myślenia. Do kształtowania postawy twórczej prowadzi rozwijanie i doskonalenie procesów percepcji i ekspresji.
Wykorzystanie świata sztuki
Program Spotkania ze sztuką zaprojektowany został dla uczniów klas I–III szkoły podstawowej. Powinien on przygotować do kreatywnego poznawania i wykorzystywania świata sztuki. Zadanie to ma spełniać w różnych aspektach. Po pierwsze, dać dzieciom dostęp do wiedzy, która przez emocjonalny odbiór staje się im bliska. Po drugie, wiedzę tę tłumaczyć i porządkować.
Ukazywać emocje
Ponieważ ukształtowanie postawy twórczo-poznawczej uczniów wymaga ich dojrzałości społecznej w wymiarze samodzielności, poczucia indywidualności i odczuwania motywacji do aktywności własnej, głównym założeniem programu Spotkania ze sztuką jest inspirowanie uczniów do aktywności, wspieranie działalności poznawczej prowadzącej do rozwoju osobowości, kształtowania indywidualnych poglądów i przyswajania pozytywnych wzorców postępowania.
Obserwacja i doświadczenie
W programie Spotkania ze sztuką przyjęto chronologiczne ujęcie treści. Dzieci zapoznawane są z dziejami sztuki, wędrując wraz z nimi przez epoki, od tych najdawniejszych do współczesności. W koncepcji programu uwzględniono dwa zakresy treści: jeden – ogólny – wspólny dla wszystkich szkół w każdym środowisku, drugi – lokalny – wypełniony odpowiednimi treściami związanymi z historią sztuki Krakowa.
Aby osiągnąć efekt
Aby osiągnąć najlepszy efekt dydaktyczny, konieczny jest dobór właściwych przykładów dzieł sztuki. Mają one zaciekawiać, stwarzać możliwości stymulowania zainteresowania, powody do dyskusji nad treścią lub formą, do wytwarzania nowych myśli na podstawie dzieła i przenoszenia idei na inne pola tematyczne. Ważne jest również, by dzieło sztuki odpowiadało zakładanym celom dydaktycznym oraz zainteresowaniom i poziomowi rozwoju uczniów.
Wspierać i inspirować
Dzieło sztuki może inspirować i wspierać pomysły uczniów. Być bodźcem do zachowań badawczych i eksploracyjnych, do odkrywania, gromadzenia i porządkowania informacji. Być nie tylko wspaniałą inspiracją do przeżycia estetycznego, ale także wstępem do dalszych poszukiwań czy ilustrowania nowego słownictwa. Może zapoczątkować wątek myśli prowadzący do nowego pojęcia, wzbudzić zainteresowanie, ustanowić kierunek dalszych badań, zwrócić uwagę na wielorakie aspekty obrazu, daje możliwość formowania postaw twórczych wykraczających poza dziedziny artystyczne [Perkins 1994].
