Zwiększenie częstotliwości wypróżniania się oznacza wykonywanie tej czynności co najmniej trzy razy na dobę. Dodatkowo, za biegunkę uważa się również jednorazowe oddanie kału zawierającego krew, śluz lub ropę. Dolegliwości tej towarzyszą najczęściej również bóle żołądka, a także szybkie przesuwanie się treści pokarmowych z początkowego układu pokarmowego do końcowego. Jeśli trwa ona do dziesięciu dni, mamy do czynienia z biegunką ostrą, jeśli dłużej – z przewlekłą.
O tyle, o ile nie jest ona niebezpieczna dla cywilizowanych krajów, to sieje śmierć w krajach Trzeciego Świata. Jest ona odpowiedzialna za śmierć ponad półtora miliona dzieci rocznie i jest dominującą przyczyną śmierci niemowląt w tamtych krajach.
Jeśli mowa o przyczynach występowania, to może biegunka mieć ich wiele. Najczęściej występujące są spowodowane wirusami i bakteriami oraz pierwotniakami. Są również takie, które są wywołane bez zakażenia, na przykład w przypadku wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.
Leczenie biegunki polega na intensywnym nawadnianiu organizmu. Choroba ta ma najczęściej krótki przebieg i potrafi sama się ograniczać. Istnieją również leki, które przyspieszają ustąpienie, takie jak loperamid czy węgiel leczniczy. Bardzo ważna jest również dieta. Należy ograniczyć spożywanie tłustego jedzenia, najlepiej jeść tylko suchary. Może to stereotyp, ale rzeczywiście pomaga. Dobra będzie również zupa marchewkowa, ryż czy budyń. To potrawy, które chłoną wodę. Dodatkowo, można się również zajadać bananami i duszonymi jabłkami. Warto też zainteresować się czarnymi porzeczkami lub jagodami, naturalnie posiadają one właściwości antybiegunkowe.
Biegunka może sygnalizować wiele chorób. Mogą to być zarówno niegroźne przypadłości, jak i ciężkie choroby. Biegunka pojawia się w przypadku chorób tarczycy, zatrucia pokarmowego, zespołu jelita drażliwego, niewydolności trzustki, a także raka jelita. Jeśli więc utrzymuje się długo i jest nie do zniesienia, koniecznie należy skonsultować się z lekarzem, który zleci szereg badań.
