Niezależnie od tego czy tak będzie cały masaż klasyczny zaczyna się zawsze (a przynajmniej przy pierwszym spotkaniu) od części wstępnej. Składa się ona z krótkiej rozmowy, w której chory informuje o swoich dolegliwościach a prowadzący zabieg informuje jak leczenie będzie wyglądało i pomaga odpowiednio się ułożyć. Nie powinno to zająć więcej niż 10 minut.
Główna część masażu trwa od 10 do 30 minut w zależności od potrzeb pacjenta. Rozpoczyna się rozeznaniem przez głaskanie ciała masowanego i identyfikacją miejsc bolesnych i ogólnego stanu tkanek objętych schorzeniami. Po rozluźnieniu pacjenta i zebraniu wszystkich niezbędnych informacji następuje właściwa faza zabiegu, w której oddziaływaniom za pomocą technik szczególnych poddawane są miejsca zmienione chorobowo i ich otoczenie. Stosuje się masaż głęboki lub powierzchowny w zależności od stanu masowanego. Ostatni etap fazy właściwej to tak zwane utrwalanie, w czasie którego głównym elementem zainteresowania są tkanki otaczające chore miejsca. Stymuluje się je poprzez czynne lub bierne w stawach funkcjonalnie związanych z okolicą masowaną w etapie właściwym procedury. Zakończenie fazy głównej masażu polega na zrelaksowaniu chorego głównie poprzez głaskanie okolic tkanek, które były głównym przedmiotem zainteresowania w trakcie zabiegu oraz na podejmowaniu ogólnych czynności uspokajających.
Faza zakończenia masażu trwa do 10 minut i polega głównie na oczyszczeniu skóry masowanego, rąk masażysty oraz na rozmowie z pacjentem. W jej trakcie przekazuje się informacje dotyczące spodziewanych skutków zabiegu oraz zbiera się informacje o jego doznaniach w trakcie masowania. Ma to znaczenie dla kolejnych zabiegów.
Czas trwania poszczególnych faz zależny jest przede wszystkim od stanu chorego. Zabiegi rehabilitacyjne zazwyczaj trwają krócej jeśli pacjent jest jeszcze słaby i wydłużają się wraz ze zdobywaniem przez niego sił. Z kolei zabiegi regeneracyjne i wzmacniające, które wybierają sportowcy mogą trwać dłużej i być intensywniejsze. Kapitalne znaczenie ma też responsywność chorego czyli szybkość z jaką się rozluźnia i osiąga pożądane napięcie mięśniowe.
