Zespół naukowców odkrył w strefie archeologicznej Chiapa de Coro, wewnątrz piramidy, grobowiec wysokiej rangi dostojnika, który jak się okazuje może być najwcześniejszym odkrytym do tej pory pochówkiem tego typu w Mezoameryce. Wstępne analizy datują go na około 2700 lat!
Wewnątrz grobowca znaleziono szczątki kostne czterech osób, gdzie dwie z nich pochowane zostały wraz z perłowymi i jadeitowymi koralikami. Wyposażono je także w inne cenne przedmioty, podobne do tych odnalezionych w pobliskim, powiązanym stanowisku Zoque.
Według naukowców, sprawą priorytetową jest teraz odnalezienie podobieństw rozwoju kulturowego jakie łączyły plemiona Majów oraz Olmeków. Obydwie bowiem kultury miały zwyczaj wykorzystywania wnętrza piramid jako grobowca. Jak wykazano, był to zwyczaj wcześniejszy niż przypuszczano.
Chiapa de Corzo Archeological Project jest prowadzony przez specjalistów z National Institute of Archeology and History (INAH), Brigham Young University (BYU) oraz z Center for Maya Studies działającej przy Psychological Investigations of the National University of Mexico (UNAM).
Meksykański Rząd Federalny wspólnie z INAH jest współorganizatorem tych badań, podobnie jak BYU, New World Archeological Foundation, National Geographic Society, J.William Fulbright-Garcia Robles Comission czy prywatni darczyńcy.
Wstępna data odnalezionych przedmiotów ceramicznych szacowana jest na średni okres klasyczny, od około 700 do 500 roku p. n. e. Potwierdzają to badania DNA oraz analiza węgla 14 i strontu.
Odkrycia
Główna komora grobowca wraz z dodatkowym skrzydłem, znajduje się w najwcześniej wykonanej części Kopca nr 11. Szacuje się, że piramida ta mogła mieć 6 bądź 7 metrów wysokości, gliniane schody oraz umiejscowioną na szczycie świątynię.
Poszczególne grobowce miały wymiary 4 na 3 metry i znajdowały się 7 metrów w głąb kopca. Umieszczone w nich były szczątki trzech osób: wysoko postawionego dostojnika w wieku około 50ciu lat w chwili śmierci, rocznego chłopca umiejscowionego u boku dostojnika, a także młodego mężczyzny, którego ułożenie ciała może wskazywać na to, że został wrzucony do grobowca jako część ofiary.
Główna postać została umieszczona w grobie w postawie leżącej z głową zwróconą w kierunku północnym. Jego usta oraz zęby pokryte były jadeitową inkrustacją.
Archeolodzy Bruce Bachand, Emiliano Gallage oraz Lynneth Lowe zwrócili uwagę na bogate zdobnictwo szat zmarłego, który ubrany był w sznurki składające się z ponad 1000 jadeitowych koralików, przepaskę z licznymi, małymi perełkami, jadeitowe ozdoby do uszu o różnych kształtach, a także małe łyżeczki w stylu olmeckim, bransolety na kostkach i kolanach. Wyposażony był także w maskę z zielonymi oczami wykonaną z obsydianu, pirytowe lusterko oraz 15 stateczków z czarno-szarą lub czarno-białą ornamentyką i bogatym zdobnictwem.
W sąsiedniej komnacie znaleziono szkielet kobiety. Ona również miała zdobienia na ustach oraz zębach. Jej ciało ułożone było w pozycji leżącej skierowanej na wschód. Ubrana była w łańcuchy z jadeitu oraz pereł. W uszach znajdowały się ozdoby w kształcie małpek oraz ptaków. Dodatkowo grobowiec wyposażony był w dwa statki, lustro pirytowe, bursztynowe paciorki, a na klatce piersiowej umieszczony był naszyjnik z kolców.
Archeolog Gallaga wspomniał, że podobne bursztynowe zdobienia są niezwykle rzadkie a odnaleziony grobowiec jest jednym z najwcześniejszych w którym je wykorzystano. Potwierdza to również, że zwyczaj ten musiał być znany już kilka wieków wcześniej.
Piramidy jako centra pogrzebowe
Emiliano Gallaga, dyrektor Chiapas INAH Center, Bruce Bachand z BYU oraz Lynneth Lowe z UNAM uważają, że odkrycia potwierdzają, iż mezoamerykańska tradycja wykorzystywania piramid jako grobowców jest o wiele starsza niż przypuszczano. Nie był to także, jak sądzono, zwyczaj występujący wyłącznie na terytorium majańskim.
„Już tysiące lat przed Majami sytuowano królewskie grobowce w piramidach. Na terytorium Chiapa de Corzo grobowce takie wykorzystywano do pochówków bardzo ważnych postaci."
Różnorodność elementów zdobniczych wskazuje również na możliwość wymiany cennych przedmiotów pomiędzy narodami z okolic Chiapas oraz terytoriów odleglejszych, jak chociażby z Doliny Meksyku, Zatoki Meksykańska, Doliny Montagui czy Gwatemali gdzie znajdowały się najwcześniejsze i najbogatsze pokłady jadeitu.
Podobieństwa pomiędzy tym grobowcem oraz grobowcem odkrytym w 1940 roku w La Venta (terytorium Tabasco) potwierdzają, iż regiony te utrzymywały ze sobą kontakt w średnim okresie preklasycznym.
Archeolodzy są zdania, że tereny Chiapa de Corzo były zasiedlane około 1200 roku przed n.e., tak jak terytoria olmeckie. „Oczywiście, grobowiec ten wykazuje podobieństwa do analogicznych budowli znajdujących się na ziemiach olmeckich, zwłaszcza z La Venty. Niektóre elementy ukazują, że pomiędzy przywódcami miast istniały pewne różnice, jednak potwierdzić to musiałyby dokładne analizy zwyczajów z Chiapas de Corzo".
Tłumaczyła: Joanna Pastuszak (www.religioznawca.blogspot.com)
Źródło: http://www.artdaily.com/index.asp?int_sec=11&int_new=38119
Artykuł pochodzi ze strony: www.prekolumbijskie.pl
