Szisza (shisha) zbudowana jest ze szklanego naczynia, metalowej rurki oraz elastycznego wężyka zakończonego ustnikiem. Do szklanego naczynia (czasami także miedziane albo ceramiczne) wlewa się wodę, tam wciągany dym jest schładzany oraz oczyszczany. Metalowa rurka doprowadza powietrze oraz odprowadza dym, a także służy jako korek (aby woda z naczynia się nie wylała). Wąż umożliwia zaciąganie się dymem, który powstał w szklanym naczyniu.
Szisza jest najbardziej popularna w krajach arabskich (podawana jest tam nawet dzieciom). Często uważana jest za kulturalny sposób spędzania wolnego czasu. Palenie arabskie jest w dużym stopniu szkodliwe, gdyż zawiera o wiele większą ilość nikotyny. Dlatego też, zaleca się palić tytoń smakowy, który zawiera koło 0,5% nikotyny.
Warto zwrócić uwagę, że podczas palenia fajki wodnej wciągamy o wiele mniej szkodliwych substancji niż w dymie papierosowym. Lecz mimo to, nawet niewielka ilość nikotyny może spowodować uzależnienie. Oprócz tego, para wodna z sziszy jest mniej drażniąca od dymu papierosowego. Choć warto pamiętać, że długie i częste palenie sziszy może dostarczyć do naszego organizmu nieco więcej substancji smolistych oraz tlenku węgla.
Bardzo często firmy tytoniowe podają, iż szisza zawiera 0% substancji smolistych co oczywiście nie jest prawdą ponieważ substancje smoliste powstają głównie podczas palenia tytoniu. W celu ustalenia dokładnej ilości substancji smolistych potrzebne są dalsze badania.
Choć w shishy najbardziej widowiskowym elementem jest właściwa fajka wodna, to można pokusić się o stwierdzenie, że za najważniejszą część palenia należy uznać cybuch. To właśnie w nim umieszczamy tytoń, melasę i inne wkłady prażone przez węgiel. Kształt, materiał i wymiary głowicy mają bezpośrednie przełożenie na jakość dymu, który dociera do naszych ust.
