Jak podaje Wikipedia zwlekanie to „jeden z mechanizmów obronnych znanych w psychologii.
Jest to odsuwanie w czasie działań, o których wiemy, że musimy je podjąć. Dzięki temu chwilowo czujemy się lepiej, jednak na dłuższą metę jest to niekorzystne - zwlekanie nie uwalnia od konieczności działania, a zmniejsza pole ewentualnego manewru w przypadku wystąpienia nieprzewidzianych trudności."
Jest to z pozoru banalny problem, mający na celu uczynić życie przyjemniejszym, ale w rzeczywistości jest to poważny problem, który powoduje dużo stresu, dotyka około 25-75% (u 25% jest to chroniczne).
Czy należysz do szerokiego grona ludzi zwlekających? Do tego stopnia, że stało się to Twoim stylem życia? Jeśli tak, to nie pozwól by kolejne dni przyniosły kolejne godziny zwlekania z rozpoczęciem ....hmmm nowego stylu życia? Nowej formy funkcjonowania a może chociaż tylko zmiany jednego elementu?
Jeśli czytasz ten artykuł to znaczy, że są sprawy, które jednak chciałbyś zmienić, jednak z jakiegoś powodu nie potrafisz.
Co dzieje się gdy myślisz / mówisz: „ Zrobię to później" ...Wiem, że powinienem , ale wezmę się za to..później To później jednak nie następuje. Mija kolejny dzień a Ty znów zwlekasz i znów...
W jakich sytuacjach zwlekamy?
Dusisz się w swojej pracy, nie rozwijasz się, to nie jest Twoje miejsce, ale nie robisz nic by to zmienić
Nie zmieniłeś swojego stanu cywilnego lub męczysz się w destrukcyjnym związku - myślisz jakoś to będzie, jakoś się ułoży
Jesteś nieśmiały, masz fobie, problemy seksualne...myślisz" jakoś samo się naprawi...
Palisz, za dużo pijesz, często zażywasz lekarstwa...mówisz „ jak tylko będę chciał skończę z tym..."
Odkładasz na później wykonanie nużących czynności t.j. sprzątanie, malowanie, szycie - może same się zrobią?
Unikasz konfrontacji z innymi / z przełożonym, mężem, rodzicem, sąsiadem/ chociaż mogłoby to poprawić jakość Twoich relacji z innymi, może rozwiązać jakieś problemy?
Boisz się zmienić miejsce zamieszkania, chociaż obecne przeszkadza Tobie, bo....
Znajomi namawiają Ciebie kolejny raz na wyjście do kina/ teatru, dzieci chcą jechać do lasu, omawiasz - po raz kolejny, udziału w spotkaniu towarzyskim kwitując wszystkie te prośby zdaniem :" Nie mam czasu"
Znasz te uczucia?
Rezultat zwlekania też chyba znasz? Robisz się coraz bardziej zmęczony, zniechęcony, wrasta ustawicznie Twoje poczucie winy...no i oczywiście nadal nic nie robisz...jakie to uciążliwe, uff.
Zastanówmy się, czym jest zwlekanie, co się za nim kryje i dlaczego Nam się to przydarza?
Zwlekanie jest stanem Twojego umysłu. Zgodzisz się ze mną?
Pewne rzeczy robisz innych nie. Te, których nie robisz nie są zrobione, a nie odłożone na później. I od razu zachęcam Ciebie byś zastanowił się, dlaczego odkładasz coś na później - może tak naprawdę to nie jest w zgodzie z Tobą, może to nie jest to czego pragniesz? Uczucie odłożenia to tylko Twoja reakcja emocjonalna. Często jednak jest tak , że jak twierdzi W.Dyer „ dla większości ludzi zwlekanie jest w rzeczywistości ucieczką od optymalnego przeżywania aktualnych chwil życia".
A Ty co o tym sądzisz? Pamiętaj. Jeśli Twoje życie staje się lepsze to tylko dlatego, że zrobiłeś coś konstruktywnego. Donald Marquis nazwał zwlekanie „ sztuką nadążania za dniem wczorajszym" a może także unikania jutra? Ciekawie mechanizm zwlekania wyjaśnia - wspomniany już W.Dyer. Twierdzi on, że to system myślenia który działa mniej więcej tak :
WIEM, ŻE MUSZĘ TO ZROBIĆ
BOJĘ SIĘ ,ŻE MOGĘ TO ZROBIĆ ŹLE ALBO NIE BĘDĘ ZADOWOLONY ROBIĄC TO
POWIEM SOBIE, ŻE ZROBIĘ TO W PRZYSZŁOŚCI ( CHOCIAŻ NIE MAM ZAMIARU TEGO ROBIĆ)
NADAL SIEBIE AKCEPTUJĘ
Jest jeszcze jedna możliwość zwlekania. Możesz zwlekać z realizacją jakiegoś zadania do ostatniej chwili i zrobić zadanie w terminie. Jeśli jednak zostawiasz sobie minimum czasu na realizację zamierzenia to w razie niepowodzenia możesz powiedzieć: „ Nie miałem dość czasu."
Wiesz jednak przecież, że ludzie zajęcie nadążają ze wszystkim. Ważne jest byś nie narzekał tylko działał. Wiesz już zapewne, że często słowa nie odzwierciedlają rzeczywistości. Co innego mówimy, co innego robimy albo tylko mówimy nie robiąc nic.
Pozwól by Twoje czyny świadczyły o Tobie nie same słowa bez pokrycia. Zgódź się z Emmersonem „ Nie mów zbyt wiele. Obraz Twojej osoby mówi sam za siebie i zamienia się w łoskot, który zagłusza twoje słowa zaprzeczenia" - ZACZNIJ DZIAŁAĆ. JUŻ TERAZ
Wspomniany już psychiatra W.Dyer stwierdził iż „ logika zwlekania składa się w jednej trzeciej z oszukiwania siebie samego, a w dwóch trzecich z ucieczki od rzeczywistości"
Stworzył on także listę „Twoich korzyści" ze zwlekania.
Oczywiście podstawową korzyścią jest to, że zwlekając możesz uciec od robienia nieprzyjemnych, trudnych.....rzeczy. Pytanie brzmi: dlaczego nie chcesz wykonać tych rzeczy? Jaki jest rzeczywisty powód?
Okłamując siebie samego oddala od Ciebie konieczność przyznania, że nie jesteś człowiekiem czynu.
Tak długo jak będziesz zwlekać z rozpoczęciem nowego przedsięwzięcia lub ze zrobieniem nieprzyjemnej rzeczy nie ryzykujesz nic i czujesz się bezpiecznie
Nudząc się możesz obwiniać innych za stan Twojego życia i nie czuć się za nie odpowiedzialnym
Krytykując innych czujesz się ważny ich kosztem. Możesz w takim przypadku we własnym umyśle postawić się powyżej ułomności innych ( i oszukiwać sam siebie)
Unikając działalności związanej z ryzykiem eliminujesz do zera możliwość poniesienia porażki
Magiczne myślenie „ by wreszcie coś się zdarzyło" pozwala czuć się bezpiecznie, błogo
Zwlekając z realizacją jakiegoś przedsięwzięcia lub robiąc coś niedbale w razie porażki zawsze możesz powiedzieć „nie miałem czasu"
Odkładając coś na później „ryzykujesz", że ktoś inny zrobi to za ciebie i będziesz miał spokój
Zwlekając możesz żyć w przeświadczeniu, że jesteś kimś innym niż jesteś naprawdę. A może okazałoby się, że dowiesz się czegoś o sobie, czego nie chcesz wiedzieć?
Unikając jakiegoś zadania możesz znacznie przyczynić się do pozbawienia siebie realizacji tego, co chcesz, sukcesu, powodzenia, i okazałoby się w pewnym momencie, że nie masz już marzeń albo, że miejsce, do którego dotarłeś nie jest Twoje, nie jest tym, które chciałeś by było
Artykuł jest fragmentem ebooka: http://zlotemysli.pl/ohh,1/publication/show/6289/Ja-i-cele.html
Artykuł jest fragmentem książki autorstwa Małgorzaty Dwornikiewicz.
