Gestalt

Istenieje wiele przyczyn biologicznych wywołujących lub facylitujących otyłość. Można je podzielić na genetyczne i niegenetyczne. Oto przegląd najważnieszych z nich.

Istnieje wiele sposobów na klasyfikację otyłości czy nadwagi. Najbardziej powszechnym jest obliczenie współczynnika BMI, ale nie jest to sposób jedyny i niepozbawiony wad czy ograniczeń.

W literaturze przedmiotu można znaleźć różne definicje otyłości. Ulegały one zmianom na przestrzeni lat wraz z rozwojem nauki w tej dziedzinie ludzkiego zdrowia. Zmieniały się również nie tylko metody oceny nadwagi czy otyłości, ale i również ich kryteria.

 W USA liczbę osób otyłych szacuje się na 27% populacji a osób z nadwagą na dodatkowe 34%. W Europie liczba otyłych wyniosła w latach 1989-96 od 16,1 do 17,3 % wśród mężczyzn i od 18,8 do 25,3 % wśród kobiet, podczas gdy w latach 1979 - 89 wyniosła ona odpowiednio 13,5 – 15,6 % oraz 16,4 – 26,2 %

Według części badaczy stres może prowadzić do nadmiernego jedzenia. Natomiast według innych badań wywołuje on obniżenie łaknienie a w rezultacie spadek wagi ciała (Ogińska-Bulik, 2004).

Duża część opublikowanych badań sugeruje, iż spożywanie nadmiernych ilości jedzenia jest spowodowane przeżywaniem przykrych emocji, obniżonym nastrojem czy też złym samopoczuciem psychicznym (Jablow, 1993; Ogińska-Bulik, 2004). Koncentrowanie się na jedzeniu może odwracać uwagę od przykrych doświadczeń czy uczuć (Radoszewska, 1997).

Jedną z przyczyn nadmiernej masy ciała danej osoby może być również jej system oczekiwań dotyczących świata zewnętrznego jak i własnej osoby. Zaliczają się do niego: negatywny obraz swojej osoby, niskie poczucie skuteczności, pesymizm oraz zewnętrzne umiejscowienie kontroli.

Obecnie co raz większy nacisk kładzie się na psychologiczne mechanizmy powstawania nadmiernej wagi ciała. Dzieje się tak dlatego, iż nagły wzrost liczby osób otyłych na świecie sugeruje, że to właśnie psychologiczne i behawioralne czynniki są w głównej mierze odpowiedzialne za powstawanie i utrzymywanie się otyłości.

Wykorzystanie fenomenologicznych podstaw filozoficznych do procesu terapii w nurcie Gestalt pozwala psychologowi na eksperymentowanie z klientem w obrębie przeżyć doświadczanych w przestrzeni gabinetu. Jedną z form takiego eksperymentu jest praca z krzesłami.

Pamięć naszego ciała, czyli tzw. Pamięć komórkowa, na skutek chłonięcia wszelkich doznań, przeżyć i doświadczeń, już od momentu życia płodowego, buduje w naszym ciele blokady, których bardzo często nie jesteśmy nawet świadomi. A które skutecznie utrudniają nam komunikację ze światem i życie pełną piersią.