Skład tacek PET różni się w zależności od rodzaju pakowanej żywności, aby nadać jej właściwości najbardziej odpowiednie do transportu i przechowywania, ale we wszystkich przypadkach i niezależnie od liczby warstw, z których się składa, zawartość wagowa PET oscyluje między 90% a 100%. PET jest bardzo lekkim materiałem, który pozwala na zapakowanie dużej ilości produktu przy użyciu niewielkiej ilości materiału. Ta właściwość oznacza, że wpływ transportu zapakowanej żywności na środowisko naturalne jest minimalny. Z zaledwie 15 gram PET można zapakować 18 razy więcej niż wynosi waga świeżego produktu spożywczego. Jest to możliwe dzięki postępowi technologicznemu, jaki dokonał się w procesach inżynieryjnych związanych z produkcją arkusza, z którego następnie produkowana jest tacka w procesie termo formowania.
Tacki PET umożliwiają bezpieczne i ochronne pakowanie żywności. Ich wysokie właściwości barierowe oraz odporność na ścieranie i działanie mikroorganizmów zapewniają całkowite bezpieczeństwo przy konserwowaniu zapakowanej żywności, która zachowuje swoje właściwości odżywcze w nienaruszonym stanie. Dzięki tacce PET możliwe jest wydłużenie średniego czasu przechowywania świeżej żywności o 50 dni (żywność gotowana) i 90 dni (żywność sucha) w porównaniu z sytuacją, gdy ten sam produkt spożywczy jest nabywany luzem i bez tego rodzaju opakowania do jego konserwacji. PET nie tylko nie zużywa dużych ilości zasobów, ale jest materiałem, który charakteryzuje się doskonałą równowagą ekologiczną w różnych zastosowaniach opakowaniowych, począwszy od fazy produkcji, w której technologia została zoptymalizowana w celu zminimalizowania zużycia energii, aż po fazę wycofania z eksploatacji, ponieważ w 100% nadaje się do recyklingu. Bezpieczeństwo żywności to kolejny kluczowy element, który sprawia, że tacki PET są idealnym opakowaniem, dzięki wysokiemu poziomowi technologicznemu, jaki producenci opakowań z tworzyw sztucznych osiągnęli w procesach produkcji i recyklingu PET, zgodnie z szerokimi europejskimi ramami prawnymi obowiązującymi w tej dziedzinie.
Główne przeszkody utrudniające recykling
To przede wszystkim zastosowanie kleju poliuretanowego (PU) między warstwami co uniemożliwia recykling tacki. Obecność polimerów o gęstości podobnej do PET (takich jak PCW i PS), wchodzących w skład samego opakowania lub bel tacek co również bardzo utrudnia recykling, ponieważ ich oddzielenie jest bardzo skomplikowane. Stosowanie kolorowego materiału zarówno w podstawie tacki, jak i w pokrywie drastycznie ogranicza ponowne wykorzystanie beli i choć nie uniemożliwia recyklingu, bardzo ogranicza wprowadzanie przetworzonego produktu na rynek i jego zastosowania końcowe.
