Grossglockner to cel wypraw alpinistów od ponad 60 lat. Swoją popularność szczyt zawdzięcza dzięki m.in. wysokości - to najwyższy szczyt Austriackich Alp. Ponadto, wybitność i piękne położenie góry sprawiają, że Grossglockner chce zdobyć coraz więcej osób.

Data dodania: 2021-03-18

Wyświetleń: 770

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

BLOG

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Historia Grossglocknera - najwyższego szczytu Alp Austriackich

Grossglockner: cel wypraw alpinistów od ponad 60 lat

Historyczne odkrycia dowodzą, że ludzie przekraczali Alpy już 5.000 lat temu. Handel, poszukiwanie złota, minerałów i nowe szlaki z północy na południe przyciągały ludzi przez przełęcze. Legendy i mity otaczały szczyty zamieszkałe przez duchy i czarownice, a ludzie starali się błagać swoich bogów o bezpieczną podróż. Wraz z początkiem Oświecenia w XVIII wieku strach ustąpił miejsca ciekawości: odkrywcy i przyrodnicy chcieli teraz badać, mierzyć i rozumieć nieznany świat. Bez map, oznaczonych szlaków, schronisk, opisów tras, odpowiedniego sprzętu, a nawet doświadczonych przewodników górskich, odważni mężczyźni i kobiety wyruszają w góry. Za nimi podążali alpiniści.

Opowieść o pierwszym wejściu na najwyższą górę Austrii

Siłą napędową wzrostu zainteresowania przyrodą były nie tylko rody panujące w Europie, ale także wysokie duchowieństwo, które posiadało zarówno odpowiednie wykształcenie, jak i wystarczające środki finansowe. Nic więc dziwnego, że arcybiskup Karyntii Franz Xaver hrabia von Salm-Reifferscheid podjął się pierwszego wejścia na Grossglockner. Budowa schroniska Salmhütte na wysokości 2.644 m jako bazy była ważnym krokiem w kierunku stopniowego zdobywania szczytu. Po niepowodzeniu pierwszej wyprawy z powodu obfitych opadów śniegu, druga zakończyła się sukcesem: 28 lipca 1800 roku pięciu alpinistów zdobyło szczyt Grossglocknera przez Adlersruhe i ustawiło krzyż szczytowy. Pierwsze zimowe wejście na szczyt miało miejsce dopiero w 1953 roku.

Pomiar Grossglocknera - wynik naukowy

Arcybiskup hrabia von Salm-Reifferscheid uczcił zdobycie szczytu Glocknera wraz z członkami ekspedycji w schronisku w dolinie Leitertal prawdziwie książęcym posiłkiem. Wyniki badań naukowych również dały powód do świętowania. Szczyt został zmierzony pod względem geograficznym i wysokościowym, co wobec nieistniejącego punktu zerowego na Adriatyku wiązało się z kilkumetrowym odchyleniem. Nowe spostrzeżenia uzyskano dzięki seryjnym eksperymentom z topnieniem śniegu, temperaturą wrzenia wody, wilgotnością powietrza, a także pulsem i częstością oddychania. Obok krzyża szczytowego postawiono również barometr, który dostarczał danych przez 52 lata. Całkowity koszt pierwszego wejścia na najwyższą górę Austrii wyniósł prawdopodobnie co najmniej 50.000 euro.

Imiennicy Grossglocknera: margrabia Pallavicini i cesarz Franciszek Józef

Obok zainteresowania naukowego, coraz częściej w centrum uwagi stawały wyzwania sportowe. Ponadto romantyczny świat gór działał niezwykle atrakcyjnie na licznych mieszkańców miast. Wraz z wybudowaniem w 1876 roku przez Klub Alpejski schroniska Glocknerhaus, wejście na szczyt zostało znacznie skrócone. Teraz ludzie szukali alternatywnych dróg na szczyt. Margrabia Alfred Pallavicini wspiął się z Pasterze lodowym wąwozem nazwanym jego imieniem, ale w czerwcu 1886 roku uległ śmiertelnemu wypadkowi podczas próby wejścia na Glocknerwand. W 1856 r. w Heiligenblut przebywał cesarz Franciszek Józef. Wspiął się na wysokość nad Pasterzem, która dziś nosi jego imię. Cesarzowa Sisi była zadowolona z przejażdżki na górę Elisabethruhe, nazwaną na jej cześć.

Alpinizm i przewodnicy górscy na najwyższej górze Alp Wschodnich

Zainteresowanie Grossglocknerem rosło systematycznie po jego pierwszym wejściu i zdobyciu innych ważnych alpejskich szczytów w Europie. W 1869 r. powstało Pierwsze Wschodnioalpejskie Stowarzyszenie Przewodników Górskich, w następnym roku powstało Stowarzyszenie Przewodników Górskich Heiligenblut. Już w 1877 r. w Kals w Tyrolu Wschodnim istniało biuro przewodników górskich. Trasa z Kals przez Stüdlhütte aż do Adlersruhe jest nadal najłatwiejsza i najczęściej uczęszczana. Adlersruhe o wysokości 3.444 m, na której stoi schronisko Erzherzog-Johann-Hütte, jest punktem wyjściowym do wspinaczki na Glockner przez Kleinglockner i Glocknergrat. Po przeważnie krótkiej nocy pierwsi alpiniści wyruszyli przed wschodem słońca, aby w świetle pierwszych promieni słońca poznać najwyższą górę Austrii.

Zdobądźcie Grossglockner i Pasterze bez wysiłku związanego z mozolną wspinaczką: jedźcie z Heiligenblut lub Fusch-Ferleiten drogą wysokogórską Grossglockner na Kaiser-Franz-Josefs-Höhe i rozkoszujcie się nieporównywalnym widokiem! Tutaj można dowiedzieć się wszystkiego o cenach biletów, zniżkach i godzinach otwarcia.

Licencja: Creative Commons
0 Ocena