Z opieki zdrowotnej mogą także korzystać osoby, które nie są obywatelami Unii Europejskiej, lecz przebywają w Polsce na podstawie wizy w celu wykonywania pracy, zezwolenia na pobyt czasowy lub stały, a także zgody na pobyt tolerowany lub ze względów humanitarnych. Drugim warunkiem, jaki muszą spełnić obcokrajowcy jest posiadanie obowiązkowego lub dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego.
Czym jest świadczenie wydawane każdej osobie, bez względu na płeć, wiek i pochodzenie?
Ubezpieczenie zdrowotne to ubezpieczenie, jakie przysługuje obywatelom w przypadku zachorowania, wypadku, urazu, zatrucia lub stanu zagrożenia życia. By móc skorzystać z takiej formy zabezpieczenia, należy opłacać składki, jakie wynikają z umowy ubezpieczeniowej.
W Narodowym Funduszu Zdrowia wyróżnia się dwa rodzaje ubezpieczenia - obowiązkowe oraz dobrowolne. Ze świadczeń publicznej opieki zdrowotnej korzystać mogą zarówno zatrudnieni w Polsce, jak i członkowie rodzin ubezpieczonych i zatrudnionych. W Polsce wszystkie osoby zatrudnione, objęte są obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym.
Pracownik wówczas korzystać może bezpłatnie ze świadczeń publicznej oraz niepublicznej służby zdrowia. Pracodawca ma obowiązek objęcia nowo przyjętego pracownika składką, poprzez zgłoszenie do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Właściciel firmy w tym celu wypełnia formularz ZUS ZUA oraz ZUS ZZA, a następnie po zgłoszeniu co miesiąc odprowadza odpowiednią składkę. Członkowie rodziny ubezpieczonego także mogą korzystać ze świadczeń, na tych samych zasadach, jeżeli są to dzieci do ukończenia 18 roku życia oraz do 26 roku życia w przypadku kontynuacji nauki, małżonek, a także rodzice i dziadkowie, jeżeli pozostają we wspólnym gospodarstwie domowym.
Płatnikiem składek może być także szkoła, w przypadku ucznia oraz Urząd Pracy, w przypadku bezrobotnego.
Wysokość składki zdrowotnej wpłacanej do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych uzależniona jest od wysokości średniego wynagrodzenia za pracę. Od 2019 roku obowiązują nowe zasady obliczania świadczenia ZUS. Przedsiębiorcy, którzy nie przekroczą określonego przychodu, mają prawo do zapłacenia mniejszej kwoty. Przychód, który uprawnia przedsiębiorców do płacenia niższych składek musi być mniejszy niż trzydziestokrotność minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w danym roku.
Ubezpieczenie zdrowotne przedsiębiorców w 2019 roku może więc wynieść mniej, ale tylko dla przedsiębiorców, których przychód nie przekroczy 63 tysięcy złotych. Wymiar składek w takiej sytuacji obliczany będzie samodzielnie przez płatnika.
Właściciele przedsiębiorstw muszą w szczególności pamiętać, że w przypadku zawieszenia działalności gospodarczej, obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne staje się nie ważne aż do momentu ponownego wznowienia firmy i zgłoszenia ubezpieczenia do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
