Leonardo da Vinci powszechnie uznawany jest za geniusza. Żeby tylko geniusza. Uznawany jest za największego geniusza, który kiedykolwiek żył na planecie Ziemia. Dlaczego? Na jakiej podstawie tak wysoko go oceniają nam współcześni? Czy chodzi oto, że pięknie malował i jeszcze lepiej rysował? Czy zadecydowały tu o tym jego wynalazki, a może chodziło o jego wielką siłę fizyczną?
Te i tym podobne pytania musiał postawić sobie kiedyś Michael Gelb. Skąd to wiem? W przeciwnym razie nie powstała by taka książka, jak jego „Myśleć jak Leonardo da Vinci”. Jest to pozycja, która ma za zadanie utrwalić w nas obraz Leonarda jako największego z żyjących kiedykolwiek geniuszów oraz spróbować znaleźć odpowiedź na pytanie, co my współcześni możemy zrobić tu i teraz, aby w większym stopniu wykorzystywać nasz nieograniczony potencjał i upodobnić się w przynajmniej małym stopniu do postaci Leonarda da Vinci.
Swoje credo autor ukazał we wstępie do książki, gdzie rozwodzi się nad strukturę książki oraz pojęciem inteligencja. Struktura jest prosta i polega na wprowadzeniu nas w epokę renesansu (ogólnie), a następnie w życie Leonarda (szczegółowo) poprzez ukazanie jego biografii ze szczególnym uwzględnieniem wszelkiego rodzaju dokonań. Analiza życia i dzieł Leonarda pozwoliła autorowi na sformułowanie 7 zasad, którymi kierował się w swoim życiu „mistrz” i które to właśnie zadecydowały o jego geniuszu.
Następnie następuje omówienie każdej z zasad wedle prostego schematu: wyjaśnienie znaczenia danej zasady (głównie chodzi o wytłumaczenie, o co w niej chodzi), przykłady jej stosowania, kwestionariusz samooceny (mający za zadanie sprawdzić, jak obecnie wygląda przestrzeganie danej zasady w Twoim życiu), rady dla rodziców oraz szereg ćwiczeń rozwijających ten obszar naszego życia, który stanowi wyraz danej zasady.
Wszystkich zasad jest tylko 7, albo aż 7. Ich krótki przegląd pozwoli sobie uzmysłowić, jak szerokiego pola dotyczy omawiania książka. Praktycznie nie ma takiej dziedziny życia, która wyraz swój nie znajduje w jednej z tych zasad.
Po kolei:
- Curiosita – to ogólnie pojęta ciekawość świata, którą naturalnie charakteryzują się małe dzieci.
- Dimostrazione – sprawdzanie wiedzy drogą doświadczenia. Tylko wiedza zrodzona z doświadczenia jest czegoś warta.
- Sensazione – wyostrzanie zmysłów, jako oczów naszej duszy. Znajdziemy tutaj cenne informacje m.in. o tradycji muzyki cywilizacji zachodniej.
- Sfumato – akceptacja niepewności, paradoksu.
- Arte / Scienza – równowaga pomiędzy lewą (naukową), a prawą półkulą mózgu (artystyczną).
- Corporalita – kształtowanie kondycji fizycznej, odpowiedniej postawy naszego ciała.
- Connessione – czyli wszystko łączy się ze wszystkim i wszystko wynika ze wszystkiego, tzn. że każdy szczegół jest ważny i ma większe znaczenie, niż się to początkowo może wydawać.
Trudno mi sobie wyobrazić kogoś, kto będzie w stanie w sensowny sposób wprowadzić wszystkie zalecenia autora odnośnie przestrzegania wszystkich 7 zasad. To wymaga czasu i to raczej dłuższego odcinka czasu, niż krótszego. Dlatego też, należy sobie zarezerwować czas nie tylko na przeczytanie tej książki, ale na praktykowanie wyłożonych w niej zasad.
Nie można się zbytnio doczepić do czegoś (w sensie znajdowania negatywnych elementów) w tej książce. Jest gruba, ale bardzo szybko się ją czyta, nie przeciąża zbytnio suchymi informacjami. Ma się wrażenie, że autor koncentruje się na praktycznym wymiarze stosowania zasad Leonarda da Vinci. Dlatego, aby w pełni móc ocenić pozycję Michael`a Gelb`a należy najpierw przez dłuższy okres czasu stosować te zasady i dopiero na podstawie uzyskanych rezultatów będzie można ją odpowiednio ocenić.
Powyższa recenzja dotyczy pozycji:
Gelb M. - Myśleć jak Leonardo da Vinci. Rebis, Poznań 2004.
--
Zobacz na czym polega naprawdę szybka nauka
Nauka nie będzie sprawiać Ci problemów
Te i tym podobne pytania musiał postawić sobie kiedyś Michael Gelb. Skąd to wiem? W przeciwnym razie nie powstała by taka książka, jak jego „Myśleć jak Leonardo da Vinci”. Jest to pozycja, która ma za zadanie utrwalić w nas obraz Leonarda jako największego z żyjących kiedykolwiek geniuszów oraz spróbować znaleźć odpowiedź na pytanie, co my współcześni możemy zrobić tu i teraz, aby w większym stopniu wykorzystywać nasz nieograniczony potencjał i upodobnić się w przynajmniej małym stopniu do postaci Leonarda da Vinci.
Swoje credo autor ukazał we wstępie do książki, gdzie rozwodzi się nad strukturę książki oraz pojęciem inteligencja. Struktura jest prosta i polega na wprowadzeniu nas w epokę renesansu (ogólnie), a następnie w życie Leonarda (szczegółowo) poprzez ukazanie jego biografii ze szczególnym uwzględnieniem wszelkiego rodzaju dokonań. Analiza życia i dzieł Leonarda pozwoliła autorowi na sformułowanie 7 zasad, którymi kierował się w swoim życiu „mistrz” i które to właśnie zadecydowały o jego geniuszu.
Następnie następuje omówienie każdej z zasad wedle prostego schematu: wyjaśnienie znaczenia danej zasady (głównie chodzi o wytłumaczenie, o co w niej chodzi), przykłady jej stosowania, kwestionariusz samooceny (mający za zadanie sprawdzić, jak obecnie wygląda przestrzeganie danej zasady w Twoim życiu), rady dla rodziców oraz szereg ćwiczeń rozwijających ten obszar naszego życia, który stanowi wyraz danej zasady.
Wszystkich zasad jest tylko 7, albo aż 7. Ich krótki przegląd pozwoli sobie uzmysłowić, jak szerokiego pola dotyczy omawiania książka. Praktycznie nie ma takiej dziedziny życia, która wyraz swój nie znajduje w jednej z tych zasad.
Po kolei:
- Curiosita – to ogólnie pojęta ciekawość świata, którą naturalnie charakteryzują się małe dzieci.
- Dimostrazione – sprawdzanie wiedzy drogą doświadczenia. Tylko wiedza zrodzona z doświadczenia jest czegoś warta.
- Sensazione – wyostrzanie zmysłów, jako oczów naszej duszy. Znajdziemy tutaj cenne informacje m.in. o tradycji muzyki cywilizacji zachodniej.
- Sfumato – akceptacja niepewności, paradoksu.
- Arte / Scienza – równowaga pomiędzy lewą (naukową), a prawą półkulą mózgu (artystyczną).
- Corporalita – kształtowanie kondycji fizycznej, odpowiedniej postawy naszego ciała.
- Connessione – czyli wszystko łączy się ze wszystkim i wszystko wynika ze wszystkiego, tzn. że każdy szczegół jest ważny i ma większe znaczenie, niż się to początkowo może wydawać.
Trudno mi sobie wyobrazić kogoś, kto będzie w stanie w sensowny sposób wprowadzić wszystkie zalecenia autora odnośnie przestrzegania wszystkich 7 zasad. To wymaga czasu i to raczej dłuższego odcinka czasu, niż krótszego. Dlatego też, należy sobie zarezerwować czas nie tylko na przeczytanie tej książki, ale na praktykowanie wyłożonych w niej zasad.
Nie można się zbytnio doczepić do czegoś (w sensie znajdowania negatywnych elementów) w tej książce. Jest gruba, ale bardzo szybko się ją czyta, nie przeciąża zbytnio suchymi informacjami. Ma się wrażenie, że autor koncentruje się na praktycznym wymiarze stosowania zasad Leonarda da Vinci. Dlatego, aby w pełni móc ocenić pozycję Michael`a Gelb`a należy najpierw przez dłuższy okres czasu stosować te zasady i dopiero na podstawie uzyskanych rezultatów będzie można ją odpowiednio ocenić.
Powyższa recenzja dotyczy pozycji:
Gelb M. - Myśleć jak Leonardo da Vinci. Rebis, Poznań 2004.
--
Zobacz na czym polega naprawdę szybka nauka
Nauka nie będzie sprawiać Ci problemów
Licencja: Creative Commons
