Grzybica pachwinowa jest jedną z typowo męskich chorób. Choć zapada na nią pewna ilość kobiet, ponad 90% pacjentów to mężczyźni. Problem jest tym większy, że wielu z nich odsuwa w czasie rozpoczęcie leczenia, wstydząc się swojego problemu, a grzybica, jak wszystkie choroby skóry, im szybciej będzie leczona, tym łatwiej ustępuje.

Data dodania: 2015-11-19

Wyświetleń: 1341

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Czym jest grzybica pachwin?

Grzybica pachwin to jednostka choroba o bardzo specyficznej etiologii, ponieważ ogniska zakażenia muszą zostać przeniesione z innych miejsc na skórze – na przykład ze stóp lub dłoni. W fałdach pachwinowych temperatura jest podwyższona, wilgotność stale wysoka, a to sprzyja rozwojowi grzybów. Czynnikiem, który zdecydowanie zwiększa ryzyko zachorowania, jest również zbyt obcisła bielizna (niezależnie od typu), która utrudnia skórze oddychanie i odprowadzanie wilgoci. Z oczywistych przyczyn nie wolno zapominać również o znaczeniu, jakie dla rozwoju grzybicy ma nieutrzymywanie właściwej higieny i dotyczy to nie tylko całkowitego jej zaniedbania, ale w pewnych przypadkach stosowania również niewłaściwych środków pielęgnacyjnych – zaleca się używanie żelów do higieny intymnej, a nie mydeł, które nie pomagają zachować naturalnego pH skóry.

Objawy grzybicy pachwin

Najczęściej grzybica pachwin daje tylko miejscowe objawy: od swędzenia przez zaczerwienienie związane z lekkim lub umiarkowanym stanem zapalnym, lokalne zmiany skórne o charakterze krostkowym lub pęcherzykowym i złuszczanie się skóry. W przypadku zaniedbania pierwszych objawów mogą pojawiać się także zmiany powierzchniowe, które obejmują już nie tylko miejsca styku moszny i ud, ale również duże powierzchnie skóry na nogach. Nasileniu ulegają wówczas zwykle wszystkie objawy. Jest to choroba przewlekła, więc może dojść również do zwiększenia częstości zapaleń cewki moczowej, zakażeń drożdżakami itd.

Leczenie

Grzybica pachwin najczęściej może zostać wyleczona dzięki zewnętrznym antybiotykom, z których najczęściej stosowane to klotrimazol, mikonazol i terbinafina. Leki te mogą mieć postać żelu, kremu lub aerozolu. Dobiera się je w zależności od wyniku badania mikroskopowego próbki zmienionej chorobowo tkanki. Jest to bardzo ważne, ponieważ poszczególne przypadki grzybicy pachwinowej mogą być spowodowane przez bardzo różne gatunki i szczepy grzybów różniące się między sobą swoimi wymaganiami środowiskowymi i odpornością na poszczególne typy leków. Podstawowe leki przeciwgrzybicze, które są dostępne bez recepty, mogą pomóc we wczesnych stadiach choroby, ale przy znacznym nasileniu objawów zwykle konieczne jest zastosowanie lepiej dobranych preparatów, które dobrze radzą sobie z eliminacją konkretnego gatunku grzybów. Należy też pamiętać, że preparaty przeciwgrzybicze mogą mieć dość długa listę zastrzeżeń i wyłączeń – nie wolno ich stosować na przykład łącznie z kortykosteroidami.

Co ważne – zewnętrzne leki nie zawsze wystarczają. Niekiedy konieczne jest zastosowanie doustnych antybiotyków, przy czym tutaj należy pamiętać o konieczności przyjmowania preparatów osłonowych, jako że większość leków z tej grupy to antybiotyki o działaniu ogólny, więc prowadzą do całościowego osłabienia mikroflory.

Licencja: Creative Commons
0 Ocena