W procesie archiwizacji obrazu rodzaj kompresji w dużym stopniu decyduje o jakości zapisu. Systemy kompresji pełnoklatkowej (M-JPEG, M-JPEG 2000) z reguły stosowane są w CCTV do rejestracji z małymi prędkościami zapisu, oferując pojedyncze klatki o wysokiej jakości obrazu (kamery megapikselowe). Do rejestracji procesów szybkozmiennych najbardziej wydajne są kompresje różnicowe, oparte na strumieniu MPEG.
Kompresja H.264, stosowana w rejestratorach 3 Generacji, oferuje możliwość zapisania obrazu lepszej jakości na tej samej pojemności dyskowej. Podobnie jest w przypadku transmisji przez sieć - przy tej samej przepływności uzyskujemy możliwość transmisji obrazu o rozdzielczości o około 30% większej niż w przypadku MPEG-4.
H.264 to obecnie jedyna kompresja umożliwiająca zapis obrazów w rejestratorze z prędkością 25 klatek na sekundę w rozdzielczości D1 (PAL 704x576) dla 16-tu kamer oraz zarządzanie bieżącym i archiwalnym obrazem przez sieć.