Tlenek wodoru, znany powszechnie pod potoczną nazwą „woda”, stanowi jeden z najbardziej rozpowszechnionych związków chemicznych na Ziemi. Występująca we wszystkich stanach skupienia substancja, pokrywa powierzchnię skorupy ziemskiej w postaci ciekłej (jako woda zarówno w mniejszych, jak większych, sztucznych i naturalnych zbiornikach wodnych) oraz stałej (jako lód), a także, jako para wodna, stanowi składnik atmosfery.
W kulturze europejskiej na najbardziej podstawowym poziomie symboliki woda oznacza życie, co wiąże się z tym, że utrzymuje istnienie wszystkich gatunków roślinnych i zwierzęcych na świecie. Mnogość znaczeń i interpretacji wody powiązana z ich wzajemnym przenikaniem się wynika z faktu, że stanowi ona ważny element świata i myśli ludzkiej. Człowiek nie wyobraża sobie świata bez wody, ponieważ jego funkcjonowanie byłoby niemożliwe.
Bez szkody dla organizmu człowiek nie może przeżyć ani jednego dnia. Nieprzyjmowanie płynu prowadzi do odwodnienia, a w konsekwencji do śmierci. Ustrój człowiek zauważa skutki niedostatecznego spożycia wody już po dwóch dniach, kiedy odczuwa nasilające się pragnienie. W okolicach piątego dnia bez wody zaczynają się przewidzenia oraz paraliże mięśni. Po ok. tygodniu następuje zgon.
Przytoczone informacje służą uświadomieniu, jak cenną substancją jest H2O. Wiedza z zakresu biologii na temat konsekwencji nieprzyjmowania dostatecznej dawki wody, kształtującej się w okolicach 1,5-2 litrów dziennie, może przyczynić się do jej większego poszanowania. Zaledwie 3% całej wody nadaje się do picia. Pozostałe 97% ze względu na duży stopień zasolenia pozostaje niewykorzystana. Uzdatnianie wody o takim stopniu mineralizacji wymagałoby dużych nakładów finansowych.
Mądre gospodarowanie wodą wymaga jej docenienia, zwłaszcza, gdy mieszkańcy Afryki i Azji cierpią na jej niedobór. Wzrost populacji i rozwój urbanizacji połączony z nadmiernym zużyciem H2O w krajach wysokorozwiniętych skutkuje deficytem wody pitnej na konkretnych obszarach świata.
Wszyscy przyczyniamy się do jakości tlenku wodoru. Każdego dnia do światowych zasobów trafiają ok. 2 miliony zanieczyszczeń, co sprawia, że niemalże połowa największych rzek na świecie jest brudna lub zagrożona wyschnięciem. W tym zatrważającym tempie zatruwania wody szkodliwymi substancjami chemicznymi, stanowiącymi produkt odpadowy globalnego przemysłu, regionalnego rolnictwa oraz lokalnych gospodarstw domowych, nie trudno wyobrazić sobie stan wód na świecie za kilka, kilkadziesiąt lat. Wszystko jest kwestią upływu czasu.
Czas jest jedyną wartością, której nie sposób zatrzymać. Nie można uchronić się przed jego pędem, lecz można wpłynąć na jakość wody na świecie. Można przyczynić się do tego, aby pozostała naturalnie czysta i nieskazitelna, budując oczyszczalnie ścieków. Można zadbać o jej symboliczną, życiodajną siłę, zamiast czynić źródłem zagłady istnienia. Zatruta detergentami woda, odprowadzana nielegalnie do rzek, mórz i oceanów, zabija żyjące w niej zwierzęta. Skażone rybie mięso zatruwa organizm człowieka.
Nie pozwólmy, aby nasze nierozsądne działania, często wynikające z niewiedzy bądź lenistwa, przyczyniły się do skażenia środowiska. Maksymalnie eksploatujmy wodę, aby z upływem czasu jej klasa czystości poprawiała się z pożytkiem dla nas. Woda to życie!
