Poradnik dla użytkowników własnych ujęć wody. Część pierwsza.
Każdy użytkownik własnej studni spotkał się lub spotka z problemem uzdatniania wody.
Dla każdego jakość wody, którą ma spożywać on sam jak i również jego rodzina jest istotna. Nadchodzi czas przeprowadzenia badań wody pod kątem przydatności jej do spożycia.
Podstawowymi wskaźnikami na które należy zwrócić uwagę to: żelazo, mangan, barwa, mętność, amoniak, azotany, azotyny, utlenialność, odczyn, siarkowodór. Wpływ na jakość wody i jej bezpieczeństwo ma również wskaźnik mówiący o bakteriach. Wszystkie powyższe wskaźniki określa Rozporządzenie Ministra Zdrowia. Najczęstszym pierwiastkiem występującym w wodach głębinowych jest żelazo. Tradycyjne, sendymentacyjne filtry do wody nie usuwają żelaza. Przyczyną jest forma żelaza w wodzie. Jako związek rozpuszczony nie podlega filtracji. Konieczne jest jego utlenienie do postaci strącalnej. Żelazo w wodzie odkłada się na scianch rur zmniejszając ich światło, prowadząc do rozwoju bakterii. Mieszkańcy miast znają sytuacje, gdy po remontach rurociągów, skoków ciśnienia pojawia się w kranach brudna, zażelaziona woda. Blaszki odłozonego żelaza odrywają się i płyną do kranów odbiorców. Zdaża się, że woda na ujęciu przekracza dopuszczalne zawartości żelaza, a na końcu u indywidualnego odbiorcy zawartość żelaza jest w normie. Wody głębinowe wymagają specjalnego podejścia do doboru technologii, gdzie kompleksowe uzdatnianie wody pod kątem usuwania wszystkich w/w jonów jest często procesem złozonym. Istnieje wiele zalezności pomiędzy poszczególnym jonami, które czasami powodują wzajemne bariery. Dopiero usunięcie lub obejście tych barier daje mozliwość uzyskania wody nadającej się do spożycia. W następnych opisach postaram się wjaśnić zalezności i podstawowe techniki i sposoby uzdatniania wody. W wielu przypadkach woda surowa nie wymaga tak złożonego podejścia do doboru technologii. Sumując powyższy artykuł zapraszam do zapoznania się z zależnościami pomiędzy usunięciem żelaza i manganu a odczynem wody lub utlenialnością, możliwością skażenia bakteriologicznego wody a obecnością jonów amonowych.
Każdy użytkownik własnej studni spotkał się lub spotka z problemem uzdatniania wody.
Dla każdego jakość wody, którą ma spożywać on sam jak i również jego rodzina jest istotna. Nadchodzi czas przeprowadzenia badań wody pod kątem przydatności jej do spożycia.
Podstawowymi wskaźnikami na które należy zwrócić uwagę to: żelazo, mangan, barwa, mętność, amoniak, azotany, azotyny, utlenialność, odczyn, siarkowodór. Wpływ na jakość wody i jej bezpieczeństwo ma również wskaźnik mówiący o bakteriach. Wszystkie powyższe wskaźniki określa Rozporządzenie Ministra Zdrowia. Najczęstszym pierwiastkiem występującym w wodach głębinowych jest żelazo. Tradycyjne, sendymentacyjne filtry do wody nie usuwają żelaza. Przyczyną jest forma żelaza w wodzie. Jako związek rozpuszczony nie podlega filtracji. Konieczne jest jego utlenienie do postaci strącalnej. Żelazo w wodzie odkłada się na scianch rur zmniejszając ich światło, prowadząc do rozwoju bakterii. Mieszkańcy miast znają sytuacje, gdy po remontach rurociągów, skoków ciśnienia pojawia się w kranach brudna, zażelaziona woda. Blaszki odłozonego żelaza odrywają się i płyną do kranów odbiorców. Zdaża się, że woda na ujęciu przekracza dopuszczalne zawartości żelaza, a na końcu u indywidualnego odbiorcy zawartość żelaza jest w normie. Wody głębinowe wymagają specjalnego podejścia do doboru technologii, gdzie kompleksowe uzdatnianie wody pod kątem usuwania wszystkich w/w jonów jest często procesem złozonym. Istnieje wiele zalezności pomiędzy poszczególnym jonami, które czasami powodują wzajemne bariery. Dopiero usunięcie lub obejście tych barier daje mozliwość uzyskania wody nadającej się do spożycia. W następnych opisach postaram się wjaśnić zalezności i podstawowe techniki i sposoby uzdatniania wody. W wielu przypadkach woda surowa nie wymaga tak złożonego podejścia do doboru technologii. Sumując powyższy artykuł zapraszam do zapoznania się z zależnościami pomiędzy usunięciem żelaza i manganu a odczynem wody lub utlenialnością, możliwością skażenia bakteriologicznego wody a obecnością jonów amonowych.
Licencja: Creative Commons
