z wystarczającą prędkością przez odpowiednio zorientowane pole magnetyczne, tworzą się cząstki stałe, które mogą stać się zarodkami krystalizacji węglanu wapnia. Im więcej zarodków krystalizacji tworzy się w polu magnetycznym, tym bardziej drobnokrystaliczna jest wytrącająca się faza stała. Powstająca faza stała wytrąca się w postaci kryształów zawieszonych w wodzie i nie ma tendencji do adhezji (osadzania) na ścianach urządzeń wodociągowych. Podstawowym warunkiem poprawnego stosowania magnetyzerów w technologii uzdatniania wody jest uświadomienie sobie możliwości oraz ograniczeń stosowania tej metody. Przede wszystkim należy podkreślić, że obróbka magnetyczna
nie ma nic wspólnego z procesem usuwania twardości wody. Zawartość wapnia i magnezu w wodzie poddanej działaniu pola magnetycznego nie ulega zmianie. Stosowanie magnetyzerów w gospodarstwach domowych, gdzie chce się uzyskać wodę miękką nie jest wskazane. W tym przypadku należy stosować proces uzdatniania wody poprzez zmiękczanie, czyli wymianę jonową. Tworzenie się zarodków krystalizacji w głębi roztworu poddanego obróbce magnetycznej zapobiega powstawaniu złogów kamienia kotłowego na ściankach urządzeń grzewczych i innych elementach systemu obiegu wody, a wytrącające się nierozpuszczalne sole z łatwością mogą być usunięte z układu np. na drodze separacji (filtracji mechanicznej).