Elfy raczej wszystkim kojarzą się z czymś ładnym, miłym, dobrym, ale jednocześnie ulotnym. Budzą bardzo pozytywne skojarzenia i dlatego stały się motywem często wykorzystywanym przy projektowaniu ubrań czy biżuterii. Są jednocześnie czymś nie do końca zrozumiałym i poznanym, dlatego nie ma jednego wzorca wyglądu elfa.
Jak wyobrażamy sobie elfa? Najczęściej jest on przedstawiany jako mała uśmiechnięta istotka o ludzkich kształtach, bardzo często posiada półprzezroczyste skrzydełka podobne do owadzich. Najczęściej pełni rolę dobrego charakteru, wciela się w postaci wróżki, pomocnika, czy powiernika. Elf jest inspiracją dla wielu utworów – zarówno książek, filmów jak i bajek dla dzieci, np. kultowa postać Dzwoneczka w „Piotrusiu Panu”. Książki, w których głównym motywem jest świat elfów, od kilku lat cieszą się niesłabnącym powodzeniem wśród starszych dzieci i młodzieży.
W ostatnich latach elfie motywy są wyjątkowo często wykorzystywane w modzie. Dzięki temu sam wizerunek elfa jest dziś na czasie. Chętnie sięgają po niego projektanci, umieszczając go na swoich gadżetach, ubraniach i biżuterii. Przyjęło się, że zawieszka z elfem przynosi szczęście, bo dobry duszek elf czuwa nad naszą pomyślnością.
Skąd wzięły się elfy? Dzięki kultowej już powieści „Władca Pierścieni” dowiedzieliśmy się, że ojczyzną elfów jest Śródziemie. Prawdziwe elfy wywodzą się natomiast z mitologii północnogermańskiej. Wierzono, że były to nadprzyrodzone, dobroduszne istoty, które chętnie pomagały ludziom lub elfy ciemne, które sprowadzały ludzi na złą drogę. Stopniowo, wraz z nadejściem chrześcijaństwa, wierzenia te zaczęły zanikać, ale pewne ich symbole przetrwały jako element lokalnego folkloru. Przez wieki ulegały jednak przeobrażeniom i w końcu zaczęły żyć swoim własnym życiem. Opowieści o elfach płynnie stały się elementem wierzeń celtyckich i pojawiały się w Skandynawii, w Irlandii, w Niemczech, czy na Wyspach Brytyjskich.
