To właśnie takich ludzi, trzeba poddawać leczeniu, jakim jest resocjalizacja. Głównym zagadnieniem nauki jaką jest pedagogika resocjalizacyjna jest objaśnienie, a także wyjaśnienie procesów, które zachodzą pomiędzy danym wychowankiem, a jego wychowawcą - wykładowcą, a jako dziedziny naukowej, jest to formowanie danych zaleceń jak i wdrażanie projektów wielu przemian w przebiegu kształtowania człowieka. Zaś wychowanie resocjalizacyjne to wychowanie, jakie należy stosować wobec osób, u których napotkaliśmy się na zaburzenia w procesie socjalizacji, zaś postacią takich zaburzeń są zachowania aspołeczne jak i antyspołeczne.
Każdy kto dokona danego przestępstwa jest objęty nadzorem osób, które zajmą się jego wychowaniem, w którego skład wchodzi resocjalizacja. Przestępstwo zaś do każdy czyn, który spełni trzy najważniejsze warunki: Czyn musi zostać dokonany, zasadniczo rzadko karane są zamiary dokonania czynu, chyba, że dany czyn ma charakter dużej szkodliwości. Czyn musi się charakteryzować dużą szkodliwością - społeczną. Trzecim warunkiem jest niezgodność danego czynu z aktualnie obowiązującymi przepisami.
W obrębie nauki jaką jest pedagogika resocjalizacyjna, wyróżniamy trzy podstawowe działy. Technologię wychowania (określenie celów), teorię wychowania (w jaki sposób osiągać dane cele), ostatnim działem jest metodyka wychowania (jakimi środkami). Wyróżniamy również trzy podstawowe czynniki, które mają za zadanie wpłynąć na socjalizację. Jest to uleganie, inaczej mówiąc modelowanie; identyfikacja, która sprowadza się do przestrzegania danych norm, a powodem jest zaś chęć upodobania się do określonej osoby lub kilku osób - zależy od przypadku wychowanka, z jakim muszą zmierzyć się wychowawcy. Trzeci czynnik to internalizacja, która to polega na trzymaniu się jasno norm, a wynika z włączenia tego rodzaju norm oraz przekonań do prywatnego modelu wartości.
