Właściwa przedsiębiorstwom japońskim strategia dążenia do stałych usprawnień dotyczyła początkowo jedynie czynności wytwórczych, później jednak objęła wszystkie procesy (a także wszystkich pracowników i wszystkich kierowników) przedsiębiorstwa. Jej istotą (w odróżnieniu od strategii innowacji, czyli poszukiwania nowego sposobu - finding a different way, która nb. też jest niezbędna, jeżeli przedsiębiorstwo ma istnieć i się rozwijać) jest koncentracja na małych, ale kumulujących się ulepszeniach (poszukiwanie lepszego sposobu - finding a better way), co z czasem prowadzi do istotnej przewagi konurencyjnej przedsiębiorstwa (sytuację taką można porównać do jednej z bajek Ezopa, w której wytrwały żółw wygrywa wyścig z leniwym i zbyt pewnym siebie zającem; w wersji angielskiej Slow and steady wins the race). Zob. Masaaki Imai, KAIZEN (Ky'zen). The Key to Japan's Competitive Success, McGraw-Hill Publishing Company, New York 1986 oraz tenże, Gemba Kaizen: A Commonsense, Low-Cost Approach to Management, McGraw-Hill Publishing Company, New York 1997.
Zgodnie ze strategią kaizen, żaden dzień nie powinien przejść bez jakiegoś ulepszenia dokonanego w jakiejś części przedsiębiorstwa. Przekonanie o potrzebie niekończących się ulepszeń jest głęboko zakorzenione w japońskiej mentalności. Stare japońskie powiedzenie głosi: Należy dokładnie się przyjrzeć przyjacielowi, którego nie widziało się przez trzy dni, aby dostrzec zmiany, jakie go dotknęły. (W wersji angielskiej: If a man has not been seen for three days, his friends should take a good look at him to see what changes have befallen him). Wynika z tego, że zmiany zachodzą (mogą zachodzić) w krótkim czasie i należy umieć je dostrzegać.
Wielkim zwolennikiem koncepcji stałego doskonalenia się organizacji jest amerykański guru zarządzania Peter F. Drucker (ur. 1909). Jego słynny aforyzm głosi: "Jedyną stałą rzeczą w organizacji jest zmiana", a praca Innowacja i przedsiębiorczość. Praktyka i zasady, przekł. Andrzej Ehrlich, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1992 jest pochwałą stosowania w praktyce teorii, idei i pomysłów, które "nadają zasobom możliwości tworzenia bogactwa". W tejże pracy P. F. Drucker pisze: "Łaciński poeta nazwał istotę ludzką rerum novarum cupidus (żądną rzeczy nowych). Zarządzanie przedsiębiorcze musi spowodować, żeby każdy kierownik w przedsiębiorstwie był rerum novarum cupidus".
Strategię kaizen i strategię wielkich innowacji czy reform stara się pogodzić profesor zarządzania Eric Abrahamson, proponując nowe, pośrednie podejście do zarządzania zmianami w organizacji, nazwane dynamiczną stabilizacją, zob. tegoż, Bezbolesne zarządzanie zmianą, "Harvard Business Review", Polska, lipiec 2003.
