Produkowany przez greckich pasterzy ser podbił całą Europę. Jego smak, kwaskowy i słonawy, czyni go wyjątkowym w ogromnej rodzinie serów. Feta jest białym, miękkim serem o jednolitym miąższu bez oczek, z porcelanowym połyskiem.

Data dodania: 2011-05-22

Wyświetleń: 1618

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Zawiera trzy bardzo cenne białka proste: kazeinę, globulinę i albuminę, a także łatwo przyswajalny tłuszcz i sole mineralne. Zaliczany jest do serów podpuszczkowych solankowych.

Oznacza to, że do krzepnięcia mleka stosuje się podpuszczkę - preparat enzymatyczny z żołądków cielęcych, a ser dojrzewa w solance.

Pochodzi z Grecji Środkowej. Stara legenda głosi, że feta była przysmakiem olimpijskich bogów. Jeden z nich, obserwując z góry uczciwe, lecz bardzo biedne życie wieśniaków, postanowił im pomóc. Odwiedził Ziemię i przez kilka tygodni przemierzał ją wzdłuż i wszerz w poszukiwaniu najuboższych mieszkańców.
W końcu postanowił ulżyć niedoli greckich pasterzy. Zdradził im pilnie strzeżoną tajemnicę wyrobu sera feta. Szlachetny bóg wierzył, że pasterze, których jedynym bogactwem są owoce, dzięki sekretnej recepturze wzbogacą się, handlując olimpijskim przysmakiem.

Grecy do dzisiaj robią fetę metodą pochodzącą sprzed setek lat. Ser wyrabia się nie w fabrykach, lecz bezpośrednio na miejscu wypasu owiec. W ten sposób unika się transportu mleka, która łatwo traci świeżość. Nie używa się też substancji zakwaszających - po prostu czeka się, aż mleko samo nieco skwaśnieje, po czym dodaje się do niego mielone żołądki cielęce - naturalne, a nie przerobione na podpuszczkę.
Gdy wytrąci się masa serowa, miseczką wybiera się serwatkę, masę zaś przekłada do okrągłych form z dziurką. Pod własnym ciężarem ser obcieka, zaś serwatka spływa przez otwór. Co jakiś czas sprawdza się konsystencję. Gdy ser jest dostatecznie twardy - specjalnym nożem tnie się go na trzy trójkątne części.
Pokrojoną fetę układa się warstwami w beczkach - produkowanych wyłącznie z drewna bukowego. Każdą warstwę przesypuje się solą. Ser dojrzewa w beczkach, serwatka co jakiś czas jest wymieniana na świeżą zimną wodę z solą.

W latach 70. produkcją fety zainteresowały się serownie w Niemczech i Danii. Od kilku lat ser ten wyrabiany jest również w polskich mleczarniach.
Feta z Europy Zachodniej i Polski różni się nieco od greckiej; produkuje się ją nie tylko z mleka owczego, ale także z krowiego i mieszanek owczego z krowim.

Dziś w kuchni feta jest jednym z popularniejszych serów. Jest przede wszystkim składnikiem wielu rodzajów sałatek.

Licencja: Creative Commons
0 Ocena