W kole samsary, w kolejnych inkarnacjach powracamy wciąż do tych samych problemów, których poprzednio nie udało się nam właściwie rozwiązać... Zmienia sie jedynie scenografia, aktorzy bardzo często pozostają ci sami, tylko w innych przebraniach grają nowe role...

Data dodania: 2011-03-20

Wyświetleń: 1836

Polemik/Poparć: 0

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 2

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

2 Ocena
Pobierz artykul

Licencja: Creative Commons

Inkarnacja 1

Stępa pode mną drobi koń, 
Miecz stali chłodem wrósł mi w dłoń,
Trzy czarne ptaki mam na tarczy,
I słońce sie nad nimi jarzy...
Obok pies biegnie, cicho warczy;
Coś zaraz pewnie się wydarzy!

Przed chłodem w futro otulona
W małym powozie jedzie żona;
Ma piegowate, białe lica,
Oczy zielone niczym las...
Deszczem przemokła jej spódnica, 
najwyzszy juz na postoj czas...

Morgan ma bujne , rude włosy
I - pieszczot ciągle jej nie dosyć.
Więc , gdy siadamy przy ognisku
W płomieni zapatrzeni tan, 
Ona zdejmuje z siebie wszystko
I pierś mi daje niczym dzban

Inkarnacja 2

Wśrod sliskich głazów fali piana,
Stoję w niej prawie po kolana. 
Słońce się ma ku zachodowi; 
Chmury żeglują zbite w klin...
Obok radośnie ryby łowi,
Mój piecioletni prawie syn.

Za nami - stromych skał urwisko, 
Syn lubi, kiedy jestem blisko, 
Bo go przeraża morska głębia,
Więc stoję w wodzie niczym ptak...
A fala się wśród głazów skłębia 
I słoną pianą syczy tak...

Na skale Morgan - tam, z wysoka, 
Nie spuszcza z nas czujnego oka;
W dole sie bawią mąż i syn, 
Chłopak radośnie ryby łowi, 
Na niebie chmury zbite w klin, 
I - dzień się ma ku zachodowi...
Inkarnacja 3
Siedzę pod wielkim dębem... Lipiec
W oczy jak ziarnem słońcem sypie...
Morgan mi głowę na kolanach
Złożyła skwarem utrudzona;
W połowie zdania, roześmiana
Znienacka wpadła w snu ramiona.

Leniwie płynie struga czasu, 
W dali niebieszczy wstęga lasu
I - mak na łące krwawo płonie....
Tuż obok, w chłodnym cieniu drzew,
Pasą się wolno nasze konie
I leśnych ptaków słychać śpiew.

Gładzę Twarz Morgan piegowata,
To nasze pierwsze wspólne lato!
Jeszcze mi w pełni nie dowierza, 
Jeszcze ostrożna jest jak ptak, 
Ale skwapliwie już przemierza
Między wioskami kręty szlak.
Licencja: Creative Commons
2 Ocena
Pobierz artykul