W procesie ich tworzenia wykorzystuje się głównie drewno (różne gatunki) lub, w przypadku skrzypiec elektronicznych, tworzywa sztuczne. Jeśli mowa o instrumentach lutniczych (z założenia wykonanych przez jednego człowieka) dla uzyskania jak najlepszego brzmienia, w każdym egzemplarzu wykorzystuje się specjalnie przygotowywane różnego rodzaju drewno (proces ten może trwać nawet wiele lat). Oprócz drewna do budowy skrzypiec wykorzystuje się elementy metalowe lub plastikowe.
Aby powstał smyczek do drewna musimy dodać włosie (naturalne – końskie, lub sztuczne-tworzywo) oraz troszkę metalu.
W wielu egzemplarzach skrzypiec użyto kości słoniowej, czy masy perłowej w celach zdobniczych – skrzypce lutnicze są bowiem dziełami sztuki.
Części, z których składają się skrzypce :
pudło rezonansowe - składające się z płyty dolnej, górnej i boczków. Na płycie górnej wycięte są otwory rezonansowe nazywane „ef'ami”( ponieważ najczęściej mają one kształt litery f )
podbródek
guzik - to niepozorny, ale bardzo istotny element trzymający naciąg strun
strunnik - na którym umieszczone są maszynki do strojenia skrzypiec
podstawek - to ładnie wyżeźbiony kawałek drewna, na którym opierają się struny
gryf - nazywana także szyjką, chwytnią, strunnicą czy podstrunnicą – to element znajdujący się pod strunami. Do niego przyciskamy palcami struny.
prożek - łączący gryf z główką. O niego także opierają się struny.
główka z czterema kołkami i ślimakiem - kołki - podobnie jak maszynki - służą do strojenia skrzypiec, a ślimak jest częścią ozdobną (czasami nawet zamiast niego rzeźbione są inne figury np. lwia główka).
Części, z których składa się smyczek :
koniec – to najcieńsza część smyczka (tam zamocowane jest włosie)
pręt - nazywany też czasami drzewcem
włosie - nim dotykamy strun
żabka – to, za co trzymamy smyczek (do niej przymocowany jest drugi koniec włosia)
śrubka – potrzebna, by połączyć żabkę z prętem
Rozpoczynając tą fantastyczną przygodę, jaką niewątpliwie jest gra na skrzypcach, przygotuj wszystkie potrzebne rzeczy. Są wśród nich:
skrzypce- wybierając je pamiętaj, by ich rozmiar był prawidłowy (opisałam to w cz. 1). To bardzo ważne, bo od tego zależy prawidłowe ich trzymanie, a co za tym idzie – prawidłowa sylwetka i wygoda.
smyczek - dopasowując go sprawdź, czy jak wyprostujesz prawą rękę w łokciu, to będzie on dotykał strun (włosiem oczywiście)
dwie sprawne ręce - sprawne, czyli potrafiące wykonywać różne czynności i mające zdolność rozluźniania się
para działających uszu - działające uszy – niezbędne do gry na skrzypcach – to takie, które mają zdolność rozpoznawania wysokości dźwięków, czy zagranej piosenki. Powinny także odróżniać, czy zagrana dwukrotnie melodia jest taka sama czy nie.
poduszka do skrzypiec zwana też "żeberkiem"( koryguje długość szyi) - według mnie jest niezbędnym elementem, szczególnie u osób rozpoczynających naukę. Jej dobór także wpływa na prawidłową sylwetkę (w większości przypadków są one regulowane).
kamerton - zadziała skutecznie dla ciebie tylko wtedy, gdy masz już parę sprawnych uszu i służy do strojenia pustych strun skrzypiec. Możesz go zastąpić np.instrumentem klawiszowym.
kalafonia - to kostka żywicy, która rozcierana na włosiu smyczka powoduje jego przyczepność do strun. Uważaj jednak, bo jak nałożysz jej zbyt dużo, dźwięk będzie skrzeczący. Jest elementem niezbędnym do gry, ponieważ bez niej smyczek będzie się ślizgał po strunach.
pulpit do nut - możesz zastąpić go wieloma innymi konstrukcjami, na których da się postawić nuty. Należy przy tym pamiętać tylko o jednym, by nuty stały na odpowiedniej wysokości tzn. by grający nie musiał się garbić by je przeczytać i aby nie musiał zbyt mocno zadzierać głowy. Jego sylwetka powinna być wyprostowana.
