JAK ODWRÓCIĆ CZAS?
Somayog łączy indyjski system ćwiczeń fizycznych i oddechowych ze współczesnymi technikami pracy z ciałem i umysłem. Jest to praktyka łagodna i dostępna dla każdego. Istnieje tłumaczenie nazwy Somayog jako „joga wiecznej młodości” (Soma oznacza w Sanskrycie „nektar nieśmiertelności”), które doskonale oddaje fizyczne efekty jej praktykowania. Młoda sylwetka i młodzieńcza sprawność jest jednak tylko jedną z korzyści odczuwanych w wyniku dłuższej praktyki. Pozostałe zmiany dotyczą sfery świadomości i są równie ważne dla jakości życia jak sprawne ciało. Twórczyni Danielle Munoz skompilowała Hatha jogę i Pranayaam oraz takie metody jak Somatics, Technika Alexandra, metoda Feldenkraisa, metoda McKenzie, pranayaam, Hellerwork, trening autogenny Schultza, metoda Jacobsona, medytacja Shyam Dhyaan. Somayog umożliwia lepszą kontrolę nad funkcjonowaniem ciała i umysłu poprzez przywrócenie świadomości ciała i kontakt z umysłem. Składa się z serii pozycji i ćwiczeń fizycznych i mentalnych, połączonych z pracą z oddechem. Własna obserwacja funkcjonowania ciała i umysłu pozwala na pracę ze szkodliwymi nawykami, które, nieuświadomione, bardzo często są przyczyną dolegliwości. Ćwiczenia wzmacniająco – rozciągające przywracają młodzieńczą grację ruchów, kształtują harmonijną sylwetkę i uwalniają od bólu związanego z długotrwałą pozycją siedzącą lub ciężką pracą fizyczną. Praktyka Somayog powoduje odwrócenie zmian funkcjonalnych spowodowanych upływem lat i widoczne odmłodzenie ciała i psychiki, usprawnienie układu ruchu, oddechowego, nerwowego, krążenia i trawiennego, ponieważ działa na organizm jako całość. Już po kilku zajęciach odczuwana jest wyraźna poprawa sprawności i zwiększony komfort życia.
CO NAM SZKODZI?
Większość z nas utraciła podstawowy kontakt ze swoim ciałem, czego ceną jest utrata zdrowia fizycznego. Codzienne czynności i pozycje są dla nas źródłem cierpienia, ciało doskwiera z upływem czasu coraz mocniej a nasze możliwości fizyczne ulegają coraz poważniejszym ograniczeniom. Z wiekiem uznajemy te zmiany za normę i przypisujemy je procesowi starzenia się. Jednak okazuje się, że nawet u dzieci można zauważyć podobne problemy, jeżeli poddane są one silnemu i długotrwałemu stresowi. Stres wywołuje u każdego człowieka odruchową reakcję, która objawia się zwiększonym napięciem mięśni i wpływa na większość funkcji organizmu. Zdrowy organizm ma zdolność powrotu do normy, gdy czynnik stresujący przestaje działać. Jednak w sytuacji długotrwałego stresu powyższe objawy stają się nawykiem i nie mijają z ustaniem czynnika, który je wywołał. Większość z nas doświadcza destrukcyjnego wpływu odruchów stresu na ciało. Przypominają one zmiany błędnie przypisywane starości. Chroniczne napięcie mięśni coraz poważniej ogranicza sprawność ruchową, jest przyczyną bólu, sztywności, degeneracji stawów oraz upośledzenia procesów oddychania, krążenia, trawienia i innych funkcji organizmu. Sylwetka zaczyna coraz bardziej przypominać sylwetkę starca, ze względu na nadmierne skracanie się jednych grup mięśniowych i nadmierne osłabienie innych. Jesteśmy zazwyczaj zupełnie nieświadomi tych zmian, nie mamy też umiejętności samodzielnego powrotu do równowagi. Dzieje się tak dlatego, że nasze zmysły nie odbierają rzeczywistych informacji z ciała, lecz przekazują nam nieprawidłowy obraz sytuacji. Wskutek utrwalanych reakcji na stres ciało zastyga w stanie nadmiernego napięcia, które zaczyna być z biegiem czasu postrzegane jako norma. Nie potrafimy odbierać informacji alarmujących o szkodliwej pozycji czy czynności, dopiero uszkodzenie powodujące ból jest dla nas sygnałem, że cos jest nie tak.
POCZUJ SWOJE CIAŁO
Z tego błędnego koła istnieje wyjście, gdyż stan ten jest stanem nabytym, więc mamy szansę stopniowo przywrócić wrodzoną nam sprawność. Praktyka rozpoczyna się od przyznania sobie prawa do czasu i przestrzeni dla siebie, w której możemy poczuć swoje ciało i usłyszeć swoje myśli. Łatwiej zacząć tę podróż od ciała fizycznego, ponieważ zazwyczaj mniej się z nim identyfikujemy niż z naszym umysłem. W procesie obserwacji siebie uczymy się zwracać uwagę na wszelkie informacje z ciała. Zazwyczaj jako pierwsze odczuwamy sygnały alarmowe, odbierane jako ból. Uczymy się rozpoznawać szkodliwe nawyki. W tej przestrzeni jest miejsce na pracę z oddechem, którego jakość bezpośrednio wpływa na stan ciała i umysłu. Praktyka świadomego oddechu umożliwia stopniowe uwolnienie się od negatywnego wpływu emocji i pozwala na kontakt z procesami ciała, które z reguły przebiegają automatycznie. Następnym etapem jest delikatne usprawnianie ciała i umysłu, tak aby powrót do harmonii w sposób naturalny, wtedy jest możliwe utrwalenie korzystnych zmian w zgodzie z własnym organizmem. Ćwiczenia fizyczne połączone są ze świadomym użyciem oddechu, dodatkowo proces rozluźniania wspierany jest mentalnymi instrukcjami, według zasady, że ciało podąża za umysłem i możemy o nim świadomie decydować. Somayog umożliwia odwrócenie skutków stresu, uruchomienie usztywnionych części ciała, rozciągnięcie skróconych mięśni i wzmocnienie osłabionych. Działania te wykonuje się z maksymalną uwagą, gdyż świadome używanie ciała rozwija koordynację i efektywność ruchów. Nie są to tylko ćwiczenia mięśni, ale także mózgu, w którym pobudzane są obszary odpowiedzialne za pracę mięśni. Uruchamiane są przede wszystkim mięśnie posturalne, pozostałe serie ćwiczeń aktywizują kończyny i szyję, jeszcze inne usprawniają procesy oddychania i chodzenia. Każde ćwiczenie wykonywane jest w komfortowym zakresie. Somayog prezentuje duże możliwości terapeutyczne, ponieważ w zajęciach mogą uczestniczyć także osoby nie w pełni sprawne fizycznie, po zabiegach, urazach, z przewlekłymi chorobami narządu ruchu, starsze i zbyt osłabione, aby praktykować inne rodzaje jogi. Możliwa jest tutaj stopniowa poprawa sprawności lub całkowity powrót do zdrowia bez skutków ubocznych, gdyż proces odbywa się zgodnie z możliwościami ciała, z uwzględnieniem jego aktualnych ograniczeń.
USŁYSZ SWOJE MYŚLI
Usprawniając ciało fizyczne, usprawniamy nasz umysł, co wpływa na zdolność kontrolowania myśli i emocji. Ostatnia część zajęć zajmuje się tym aspektem bezpośrednio. W stanie głębokiego relaksu wprowadzana jest podstawowa technika medytacji. Polega na obserwacji czynności umysłu, takich jak myśli, emocje i nastrój, z pozycji neutralnego świadka, bez angażowania się i osądzania ich treści. W ten sposób zyskujemy dystans do własnych myśli i emocji, który pozwala konstruktywnie reagować w obliczu wszelkich prób życiowych i nie tylko uwalniać się od skutków stresu, ale także inaczej postrzegać sytuacje stresujące. Medytacja to także duchowa podróż w poszukiwaniu własnej tożsamości, ponieważ mając kontrolę nad ciałem i umysłem nie musimy się już z nimi utożsamiać. Nasuwa się pytanie, kim w takim razie jest posiadacz ciała i umysłu. Odpowiedź możemy uzyskać tylko przez bezpośrednie doznanie, nie poprzez rozważania umysłu, który nie ma możliwości wyjść poza swoje ograniczenia pojmowania. Jednak aby takie doświadczenie było możliwe, potrzebujemy umysłu, który nadaje kierunek poszukiwaniom. Dopiero gdy możliwości umysłu się wyczerpią, a będzie on tak wyćwiczony, że zatrzyma się na tym etapie bez uciekania w niekontrolowany chaos myśli, powstanie miejsce dla czystej świadomości. Doznanie absolutnej świadomości zmienia całkowicie perspektywę postrzegania rzeczywistości i jest celem praktyki jogi.
