Wybujałe ego. Jak sobie z nim radzić? W jaki sposób je kształtować, aby nie przeszkadzało życ w pełni? Autorka odnosi się do teorii Freuda i pisze o współdziałaniu trzech jaźni.

Data dodania: 2010-12-10

Wyświetleń: 6453

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Freud twierdził, że nasza osobowość jest trójdzielna, a składa się na nią id, ego i super-ego. Id pozwala usatysfakcjonować podstawowe potrzeby. Autor tej teorii wierzył, że id działa pod wpływem impulsu, którego celem jest osiągnięcie przyjemności. W miarę rozwoju osobowego, rozwija się także ego. Jego zadaniem jest zaspokojenie potrzeb id, przy ograniczeniach rzeczywistości. Ego zdaje sobie sprawę z tego, że egoizm może niszczyć, dlatego czasami hamuje zapędy id. Super-ego kieruje zespołem wartości i moralnością osoby. 

Niektórzy zadają sobie pytanie: w jaki sposób pobudzać rozwój ego i kierować go na właściwe tory? Niewątpliwie egoizm jest największym motywatorem działania. Właśnie dlatego nie powinniśmy „podcinać skrzydeł” naszym dzieciom sugerując, aby nie chciały od życia zbyt wiele, żeby myślały bardziej o innych niż o sobie. Jeśli ego nie może się w pełni rozwinąć, ucierpieć może także super-ego. Najrozsądniejszym rozwiązaniem jest zatem rozwijanie ego z jednoczesnym niedopuszczaniem do zbyt śmiałego ujawniania się id. Jak tego dokonać?

Jeśli widzimy, że nasze dziecko jest zbyt „zadufane w sobie”, możemy przy nim często odwoływać się do wyższych wartości. Pozwoli to na otwarcie drzwi w kierunku rozwoju super-ego, które przystopuje ego w momencie, kiedy to zapędzi się. Okaleczająca może być bowiem zdecydowana walka z egoizmem i zbyt dużą pewnością siebie. Dziecko może nawet do końca nie czuć, że ma zbyt wygórowane mniemanie o sobie. Nie powinniśmy więc go za to karcić. Co możemy zrobić, to wyjaśniać wpływ takiego zachowania na otoczenie. Osoba ze zbyt rozwiniętym ego może wtedy sama dokonać wyboru czy chce być tak odbierana, czy nie. Duże poczucie własnej wartości oraz chęć i śmiałość do realizowania własnych pragnień jest okazją do szybszego rozwoju. Szansa ta nie zostanie stracona, jeśli dana osoba spotka się z akceptacją, ale i mądrością, która odnosząc się do wyższych wartości będzie przypominała o tym co ważne oraz będzie hamowała zapędy, które mogą zranić innych. Jedyną drogą w pracy z osobą z nadzwyczaj rozwiniętym ego jest stosowanie zasad etycznych i dobry przykład ze strony otaczających ją ludzi.

Licencja: Creative Commons
0 Ocena