We współczesnym społeczeństwie masowej konsumpcji, w której decydującej roli nie odgrywa już przemysł i silnie zhierarchizowana piramida zależności wzajemnych relacji, a coraz bardziej znaczące są: sektor usług, biznes, reklama, zarządzanie informacjami, skuteczna komunikacja interpersonalna staje się czasem fundamentalnym czynnikiem naszej działalności. Kontakty międzyludzkie opierają się jednak nie tylko na werbalnych, słownych komunikatach, ale w ogromnej części niewerbalna strona tego typu relacji urasta do rangi dominującej.
Powracając do istoty samej komunikacji niewerbalnej, warto podkreślić, iż ciało każdego człowieka samo chroni swoją integralność i zdrowie, pomaga pokonywać trudności natury psychicznej, motywuje i mobilizuje do działania, stanowi pole realizacji i interpretacji wewnętrznych przeżyć. Zdolność do wykonywania szybkich ruchów, dynamiczna mimika, gestykulacja, koncentracja przez dłuższy czas na danej czynności, umiejętność szybkiego wchodzenia w kontakty z innymi ludźmi mogą świadczyć np. o posiadaniu przez organizm wystarczającej ilości energii. A odwrotność tych symptomów, czyli spowolnione ruchy, niezdolność do mobilizacji, oznaczają brak energii wewnętrznej. Ściśle wiąże się z tym także aktywność i pasywność rozmówców. Aktywność pociąga za sobą angażowanie się człowieka w czynne rozwiązanie konfliktu, zadania, problemu. Pasywny rozmówca natomiast może mieć problemy z podjęciem decyzji.
Niewątpliwie jednym z najważniejszych przejawów naszej niewerbalnej ekspresywności są gesty. Jak pisze Olbrich gesty „dają efekt mobilizujący i stymulujący […] ręce mówią wcześniej niż słowa.”Mogą mieć charakter naśladujący przedmioty lub służyć jedynie wzmocnieniu przekazu, bez nacisku na ich odniesienie do rzeczywistości. Najbezpieczniejszym obszarem do gestykulacji przy autoprezentacji czy negocjacjach jest umiejscowienie rąk na wysokości linii bioder. Autostymulujący ruch rąk ma za zadanie m.in. podkreślić własne ego. Godnym uwagi spostrzeżeniem jest również powiązanie dźwięku z poszczególnym gestem. Przykładowo dźwięk stukającego palca w blat biurka czy stolika, mówi o ważności danego zadania i nacisku pokładanego na jego wykonanie. Ukazanie zewnętrznych stron dłoni oznacza gotowość do ochrony i obrony własności, dłonie zwrócone częścią wewnętrzną natomiast obrazują składaną propozycję, szczerość, niewinność. Ręce złączone nie pozwalają na swobodną gestykulację, mogą odnosić się do mniejszego zainteresowania relacją. Dodatkowo usytuowanie ich przed narządami płciowymi może świadczyć o niechęci do prezentowania własnych poglądów (przekonanie o ich małej wadze, respekt przed rozmówcą cieszącym się dużym autorytetem).
