Zaburzenia odżywiania to wspólna nazwa dla chorób związanych z odżywianiem się. Ich cechą wspólną jest fakt, że mają one podłoże psychiczne, są więc zaburzeniami psychosomatycznymi. Z tego względu do zaburzeń odżywiania nie zalicza się np. kłopotów z metabolizmem.
Jakie zaburzenia odżywiania występują najczęściej?
Do najczęściej spotykanych zaburzeń należą anoreksja, bulimia oraz schorzenie łączące obie te choroby. Anoreksja to inaczej jadłowstręt psychiczny. Chore, bo zwykle na anoreksję zapadają kobiety, zwykle zaczyna od radykalnego odchudzania się, eliminują ze swojej diety kolejne produkty i coraz bardziej ograniczają dzienny limit kalorii. Efekty anoreksji to znaczny spadek masy ciała, a także pogorszenie stanu zdrowia – liczne choroby mogą nawet zakończyć się śmiercią. Z czasem chore panicznie boją się przytyć, mają też zaburzony obraz swojej sylwetki i wbrew obiektywnym przesłankom czują się grube. Nieco inaczej przebiega bulimia. Polega ona na kompulsywnym i niekontrolowanym obżarstwie, które przybiera postać tzw. epizodów bulimicznych. Chorzy zjadają nawet kilkanaście tysięcy kalorii, następnie wywołują wymioty i biorą środki przeczyszczające. Wszystko to wyniszcza organizm, ale nie powoduje spadku masy ciała. W wariancie połączonym okresy anorektyczne, podczas gdy chora przestrzega drakońskiej diety przeplatają się z okresami napadów objadania się i wymiotów.
Kto jest najbardziej narażony na zaburzenia odżywiania?
Zwykle na zaburzenia odżywiania cierpią kobiety, przy czym anoreksja to domena dorastających dziewcząt. Przyczyną jest z jednej strony moda na odchudzanie i presja idealnego, szczupłego wyglądu z drugiej problemy z zaakceptowaniem zmian zachodzących w ciele dorastającej dziewczyny. Bulimia natomiast to częściej problem kobiet czynnych zawodowo – chore często przez wiele lat ukrywają swój problem przed bliskimi.
Jak leczyć zaburzenia odżywiania?
Leczenie zaburzeń odżywiania jest trudne i czasochłonne przede wszystkim dlatego, że chorzy bardzo często odmawiają współpracy z lekarzem. Często leczenie trzeba też zacząć od poprawy stanu zdrowia pacjenta, np. przez dożylne podawanie substancji odżywczych, dopiero po ustabilizowaniu wagi można rozpocząć terapię. niekiedy stosuje się także jako wspomaganie farmaceutyczne środki na depresję.
